Verdriet, Storm, Regen en ik ga hier weg.
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg Fred
23 Oktober 2024 | Zuid-Afrika, Richards Bay
Woensdag 23 October
Dank allemaal voor je aardige reacties en bemoedigende woorden.
Zondag was weer een dag met buien afgewisseld met perioden met zon. Toen het even droog was ben ik op het clubhuis een pizza gaan eten. In een vers gebakken in een echte steenoven is de traditie op zondagmiddag. Echt perfect gemaakt. 4,50 Euro en een halve liter bier erbij voor 1 Euro. Het is maar wat je economie en welvaartspeil noemt,heh.
Zondagnacht weer de hele nacht plensbuien. Het water zakt wel snel weg in de grond maar toch wordt alles heel vuil.
Maandagochtend: weer regen. Ik ga eerst naar de opticien want ik ben donderdag op mijn bril gaan zitten … en het was geen wc-bril. Heel uitgebreid oogonderzoek gedaan met allemaal moderne apparaten. Oogboldruk, foto van het binnenoog enz. Gelukkig ben ik kerngezond en met nauwelijks tekenen van glaucoma die anders wel normaal zijn voor mijn leeftijd. Het gebroken glas zal worden vervangen en ik bestel ook twee nieuwe lensen voor in een stijl-montuur dat ik een paar jaar geleden in een tweedehandswinkel kocht. Dan heb ik ook een reservebril van hoge kwaliteit. Met Hoya’s allernieuwste antireflexie coating. Het kost alles bij elkaar een hoop geld, dus nu maar hopen dat ik er niet nog eens op ga zitten. Later in de ochtend neem ik contact op met A. om haar kant van het gebeuren met G. te horen. Even geverifieerd: G was net 70, een paar maanden jonger dan ik dus. A. Is de vrouw van G’s beste vriend en collega met wie hij jarenlang samen een bedrijf in computerbeveiliging gehad heeft. A. deed de administratie in dat bedrijf. Die vriend is ook overleden, een aantal jaren geleden en G. is er toen mee gestopt. A. is een paar maal overgekomen toen G. zijn eerste en tweede en derde strook kreeg. De broer en zijn vrouw zijn alweer naar Engeland terug, maar A. blijft nog totdat e.e.a. afgerond is. Ik ben naar haar toereden in G.’s huis en we hebben een paar uur gepraat. Tragisch dat het leven zo kan eindigen en nog zo jong en vol van leven.
Dinsdag was ik nog best aangedaan door de verhalen en ik moest steeds weer terugdenken aan wat er gezegd is en hoe dat geweest is. Vreselijk voor zo’n onafhankelijk en vrijheidslievend mens als G.
De woensdag begint met heerlijk zonnig en rustig weer. Maar er is bewolking en mogelijk onweer voorspeld voor na de middag. Als ik voor de caravan zit vroeg in de middag trekt de lucht vrij plotseling dicht. Dan komt er een enorme windstoot. Takken vallen uit de bomen en de haringen van het grote tentdoek worden uit de grond gerukt. Ik rij snel de auto ervoor om de wind te breken en de scheerlijnen aan de auto te kunnen binden. Ik span ze naar de voorbumper, naar de wielen en naar de achterbumper. Gelukkig valt er geen tak op mijn auto. Afrika is iedere dag weer een avontuur. Dan komt de regen. Zware slagregens met vlagen die je kunt horen gieren. De elektriciteit valt weer uit en het enige dat ik kan doen is in mijn bed kruipen en wachten tot de storm voorbij is. Midden in de nacht wordt het stil.
Ik wordt vanmorgen om half zes wakker van gerommel in mijn buitenkeuken. Ik denk dat zijn de aapjes, maar als ik een gordijn opzijschuif zie ik dat het een groepje mongoesen is. Ik jaag ze weg, maar ik kan toch niet meer slapen. Met zulk onbestendig weer komt er van zeilen voorlopig niks. Je zal die storm van gisteren maar op zee gehad hebben! Dan ben je blij als je alle zeilen op tijd kan laten zakken en vrij van de kust kan blijven, want dit is heel gevaarlijk.
Ik besluit om hier niet te blijven.
Vanmorgen was het rustig en droog, maar nog veel plassen en vocht overal. Ook dan komt er ineens een korte windstoot. Ik breek het kampje op en klap de caravan in. Ik organiseer mijn auto zodat ik erin kan slapen en koken. Dan rij ik de caravan naar de garagebox. Alles wat ik niet nodig heb blijft ook daar. Ik rij heerlijk licht nu, met alleen de auto. Ik volg een route die nieuw voor mij is: naar het Noorden, richting het Kruger Nationaal Park.Er zijn drie routes en deze had ik nog niet eerder genomen. Er zijn stukken van de weg die vol zitten met grote en diepe potholes en er zijn twee omleidingen, maar verder is het een heerlijke weg door glooiend hoogland met overal fruit boomgaarden en houtproductie bossen. Net wat ik fijn vind: 60-80 kilometer per uur en behalve voor de potholes heb ik dan tijd om van het landschap en de dorpjes te genieten. De hele route is iets meer dan zeshonderd kilometer. Uit eerdere reizen weet ik een camping met huisjes en restaurant precies halverwege dus daar sta ik nu en in het restaurant heb ik bet een halve kip met frietjes en een halve liter bier verorberd. Ze sluiten om 8 uur dus mooi even tijd om dit reisverslag te schrijven. Morgen rij ik nog 300 kilometer totdat ik Kruger binnen kan rijden vanuit het zuiden. A. en J. komen volgende week naar Kruger en ze hebben mij net hun reisplan gemaild dus we zullen elkaar zeker weer ontmoeten. Misschien wel op dezelfde camping als waar we een jaar of 10 geleden aan de praat raakten. Zou leuk zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley