Wo, Do, vrij. 30-31-1febr.

Woensdag 30 januari.
Het is al half elf avonds als ik nog moet beginnen aan dit verslag. De dag begon geheel bewolkt en windstil maar in de loop van de ochtend klaarde de lucht op en werd het nog flink warm. Ook nam de wind behoorlijk toe met flinke windvlagen. Ik ben bij de boot begonnen om haar zo neer te leggen dat ik vanaf de kant kan opstappen maar zonder risico dat ze de kant zou kunnen raken. Dat kost nog wel wat tijd en moeite. Na twintig jaar in aanbouw te zijn geweest heeft VAYANA er nu duidelijk zin in om in actie te komen. Bij iedere windvlaag rukt ze aan de landvasten. Dan schroef ik de klem van de grootschoot los en bevestig die dertig centimeter verder naar opzij op de achterbeam. Ik schroef eenzelfde klem aan de andere kant van de lier. Met twee klemmen kan ik de overloop (traveller) beter benutten en de lier beter gebruiken voor de grootschoot. En als de schoten van de fok nu over de lier geleid worden kunnen ze de klemmen van de grootschoot niet meer raken. Daarna ga ik verder met de helmstokken. Die kunnen nu door ze op te tillen heel gemakkelijk ook van de roeren afgehaald worden. Ik snij twee stukken rubber voor de achterkant om beschadiging te voorkomen en maak twee nieuwe houtblokjes aan de voorkant om te voorkomen dat de helmstok per ongeluk naar achter zou kunnen schuiven en dan los zou kunnen komen. Dan wordt ik geroepen door Percy en Maria. Ze zijn net teruggekomen voor de viswedstrijd dit weekeind. Ze hebben de videoopnames die ze gemaakt hebben van de tewaterlating van VAYANA op een sticky gezet en dat krijg ik nu. Daar ben ik heel blij mee want ik heb niet veel foto’s en filmpjes waar ik ook zelf op sta. Dan rij ik eerst naar de supermarkt en dan terug naar de caravan want het is vreselijk heet weer geworden. Ik eet een kwart van een grote watermeloen op en ga dan even een duik nemen in het zwembadje en lekker lang afdouchen. Ik praat nog even met andere kampeerders. Ze zitten op de camping omdat ze alles verkocht hebben om volgende maand naar Australië te gaan emigreren. Hun zoon zit daar al. Dan rij ik terug naar de boot en ruim mijn spullen op. Ik heb een bak leeches gekocht voor Percy en Maria. We blijven nog even praten en dan hoor ik dat ze Sushi gaan eten in de stad. Dat is halfgeld op woensdag. De eigenaar van de winkel komt ook en de zus van Maria is er bij en een vriendin van haar. Leuk om mee te gaan. Als we daar aankomen is de zaak helemaal vol. Nog net een tafel vrij. De zus van Maria gaat emigreren naar Engeland. Haar kinderen wonen daar al. Ze heeft haar drie huizen in Transvaal verkocht maar dat levert nog maar net genoeg geld op om een kleine flat van te kunnen kopen in Engeland een uur rijden ten zuidoosten van Londen. Ze was onderwijzeres en gaat proberen om haar certificaten daarvoor geldig te maken in Engeland. De eigenaar van de winkel houdt ook erg van vissen met Percy maar hij heeft (van zijn ouders geërfd) een farm bij Bloemfontijn en moet daar morgen naartoe om zonnebloemen in te zaaien. Het duurt twee flessen wijn maar dan komen de schalen met sushi op tafel en de derde fles wijn. Het is allemaal heel mooi verzorgd. Ik ben geen kenner, maar vind het voor een keer wel aardig. De gezelligheid en de verhalen vind ik belangrijker. Als alles op is is de rekening 1150 Rand, ongeveer 75 euro. Met zes mensen eten en drie flessen wijn. Dan rijden we terug en gaan we bij Percy en Maria nog koffie drinken. Terug bij de caravan val ik heel snel in slaap. Dit verhaal schrijf is pas af als ik om half vier wakker wordt.

Donderdag 31 januari. Ook vanavond ben ik pas heel laat met het schrijven van mijn verslag van deze dag. Het is kwart over tien en ik ben net pas aangekomen bij de caravan. Ik heb eerst nog even het wasgoed uitgespoeld en opgehangen want dat heeft de hele avond in een emmer handwassop staan weken. Hopelijk is het morgenochtend droog. Ik ben bijna de hele dag bezig geweest met het maken van goede landvasten voor de boot. Uiteindelijk heb ik acht lijnen gemaakt, vier aan iedere kant. Een dubbele spring heet dat. Lange lijnen van 7,5 meter aan de voorkant en aan de achterkant van iedere romp en twee kortere van 3,5 meter in het midden. Aan elke lijn heb ik aan de kant van de steiger een lus ingesplitst en een stuk kunststof slang om de lijn om doorslijten te voorkomen. Aan de kant van de boot wordt iedere lijn met een roestvrijstalen musketonhaak aan een roestvrijstaal oog geklikt. Zo kan er nooit slijtage op de lijnen ontstaan, ook niet als de boot dagen achtereen op golven zou bewegen door een grote storm. Twee jaar geleden was er nog aanzienlijke stormschade aan de andere haven. Hele stukken van de steigers waren kapotgeslagen en veel boten waren beschadigd. Je kunt daar gratis liggen maar ik lig liever hier. Deze haven is veel veiliger en ik lig ook nog achterin de haven en het is nu ook geen stormseizoen, maar toch het is goed om deze voorzorgen nu te maken en niet met tijdelijke oplossingen te blijven doorgaan tot het opeens te laat is. Jammer dat het ook vandaag weer zo ontzettend heet was. Ik had nog zo graag willen gaan zeilen maar het weer is er niet naar. Zelfs voor de clubzeilwedstrijd van woensdag was er geen animo. Ik laat nog wel de motor een uurtje lopen om die te laten indraaien. Om zes uur heb ik afgesproken in het Thaise restaurant aan de tweede haven met Johan en Erica. Ik ga om vier uur terug naar de camping om te douchen en mij te verkleden. Meteen maar alle gedragen kleding in een emmer sop doen want met dit weer kan je wel drie keer per dag wassen. Als je in de zon een half uur iets gedaan hebt is je shirt al helemaal nat en door de zonnebrandcreme en muskietencreme wordt het ook gauw vuil. Als ik terug rij naar de haven zie ik een flinke donkere lucht opbouwen in het zuidwesten. Ik rij daarom eerst nog even langs de boot en haal de schaduwtentjes naar beneden. Fijn dat dat heel snel gaat maar misschien kan er nog een handgreep in het midden gemaakt worden om het frame in een keer op de juiste plek vast te pakken en het scharnierpunt kan misschien ook nog wat sterker gemaakt worden en met een extra stukje elastiek of trektouwtje erbij kan het doek misschien nog sneller wegvouwen onder het frame of is het beter om het strak over het frame vast te binden? Het zijn kleine dingen die in de loop van de tijd geperfectioneerd moeten worden. Het luik aan de stuurboordromp schuift ook nog niet zo soepel als ik zou willen. De gladde epoxy met grafiet op de rails is toch niet zo glad als ik gedacht had. In de houten rails blijft gauw vuil hangen. Ik wil daar liever geen vet opsmeren dus misschien kan ik alsnog roestvrijstalen rails in Nederland vinden of hier iets laten maken? Voor de ventilatie heb ik per kajuitje nog twee van dezelfde maat inspectiedeksels gekocht. Die functioneren prima dus wil ik er in oeder kajuitje nog twee bij hebben, een in de voorkant en een aan de achterkant. Maar niet vandaag want daar is het veel te heet weer voor. In het restaurant genieten we van het heerlijke plekje aan het water en de temperatuur is precies genoeg afgekoeld. Erika heeft al wat sushi voorbesteld en die is wel iets rijker gevuld dan de sushi die we gisteren aten. Ik neem er een prawncurry bij en die smaakt aardig maar niet zo lekker als in Thailand waar de heerlijke verse kruiden al die verfijnde smaken aan het eten geven. De avond is gezellig met veel verhalen en niet alleen over boten en varen.

Vrijdag 1 februari.
Net als de afgelopen dagen begint de ochtend windstil en geheel bewolkt. De luchtvochtigheid is zo hoog dat het af en toe voelt dat het regent terwijl er geen regen valt. Maar in de schaduw van de bomen op de camping is iets koeler dan dan op de zeilclub. Ik haal de achterbak van de auto helemaal leeg en ook de bak van de caravan. Dan ga ik bij elkaar zoeken en weggooien en opnieuw indelen. Er zal in Johannesburg een andere achterbak op de pickup gemaakt worden want deze is zo erg geroest dat ie niet meer hersteld kan worden. Toen ik met de auto in Namibie en Botswana was hield het droge klimaat de roest nog wel tegen, maar hier aan de kust is het heel snel gegaan. De pick-up bak moet dus helemaal leeg. Maar als ik toch in Johannesburg ben wil ik de niet meteen terugrijden naar Richardsbaai maar eerst nog een week of zo gaan kamperen in Kruger. Dus moet ik de de auto daarvoor inrichten: lattoflex bodem terug, het tweede matras uit de caravan erop (het reservewiel ligt altijd in de weg). Een plasticcontainer met keukenspullen een muskietennet en een tentje, tentstokken, lijnen en grondpennen, een koffer voor kleding en beddengoed. Zo ben ik ooit begonnen in 2010 en misschien had ik het hierbij moeten laten want nu ben ik wel erg veel tijd kwijt met spullen, spullen en nog meer spullen. De off-road gereedschappen haal ik eruit: de highliftjack, een zware multiplex voetplaat daarvoor, de grote handlier, een pak met kettingen, twee ijzeren staven van drie centimeter dik en 150 cm lang die ik als grondanker en graafstok dacht te gebruiken, zware hamers om die staven in de grond te kunnen slaan, een flinke stapel hardhoutblokken om de auto op te kunnen steunen, twee zware aluminium rijplaten en een ijzeren rijbrug. Bij elkaar een flink gewicht. Ik boor nu ook meteen een gat in de stompe kant van de ijzeren staven om er een lijn door te kunnen doen. Ik ga een van die staven en een lange hamer meenemen aan boord van VAYANA. Uit de auto en uit de caravan haal ik ook andere dingen die nu al in de boot gebracht kunnen worden, zoals twee twintigliter waterjerrycans en de rest van het op maat gesneden matras waarvan ik kussens wil maken. Ik rij naar de boot en breng spullen daar naar toe. Ik heb ook een rond roestvrijstalen gootsteenbakje en dat pas mooi naast de motor als die opgeklapt is. De ankers en lijnen blijven voorlopig nog even in de caravan. Ik heb nog een hele tas met houtblokjes en een hele bundel houten latten en stokken, aluminiumprofielen en een stapel plankjes en houtplaten en die verzamel ik bij elkaar. Nog even wachten met weggooien of weggeven tot ook de inrichting van de boot klaar is. Er zal toch een vaste plek gemaakt moeten worden voor de accu en voor de zelfstuurinrichting, misschien nog voor een zonnepaneel, het schakelpaneel, een buitentafel, een ankerrol, een vaste plek voor de pikhaak en de vaarboom en de kleine Johnsonmotor en de hengels. Het gereedschap verzamel ik bijeen in een gereedschapskist. Van het oude veldbed zaag ik de verstelbare scharnieren af. Die zijn van aluminium. Dan ga ik alles weer opbergen in de onderbak van de caravan. Pas laat in de middag als het ietsje koeler begint te worden ruim in de binnenkant van de caravan op: de zeilen en de bakken met bootspullen. Lekker dat ik de hele dag alleen in een dunne boxershort heb kunnen lopen anders had ik het bij deze temperatuur en luchtvochtigheid niet kunnen doen. Tegen de avond ga ik lang douchen en daarna rij ik naar de club. Het is vrijdagavondbarbecue. Het is ook de start van de zomerviswedstrijd. Morgan heeft de leiding daarover en houdt een lange speech en laat de mooie prijzen zien. Ik beland aan tafel bij Percy en Maria en hun familie. De eigenaar van de winkel laat mij ervaren want het verschil is tussen T-bone steak eten met een steakmes van de club en met zijn USA Buck knife. Mooi als je dunne reepjes kan snijden in plaats van grote hompen; zoiets moet ik ook maar eens aanschaffen. Ik vraag me af wat een professioneel zeilmes met de T-bone gedaan zou hebben of een goede kwaliteit vismes. Daar moet ik me nog eens beter in verdiepen.
Terug in de caravan val ik in slaap met de ventilator aan. On half vier wordt ik wakker en schrijf dit verhaal. Op de camping hebben ze een activiteitenprogramma voor ouderen: adventuregolf. Volgende week wordt ik 65 dus misschien mag ik er dan aan meedoen. Oh nee, het mag al vanaf 55.