Een goed begin. - Reisverslag uit Swakopmund, Namibië van Fred Daniels - WaarBenJij.nu Een goed begin. - Reisverslag uit Swakopmund, Namibië van Fred Daniels - WaarBenJij.nu

Een goed begin.

Door: Alfred Daniels

Blijf op de hoogte en volg Fred

13 Januari 2013 | Namibië, Swakopmund

Ja, beste vrienden en familie, het is weer allemaal goed gegaan. Een hele organisatie en veel concentratie, maar het is allemaal rustig en zonder problemen gegaan. Het vliegen is nog steeds een heel gedoe, ook omdat ik zoveel bagage bij me had. De grote tas met 21,5 kilo aan automaterialen en kampeerspullen. Er zaten voor mij persoonlijk alleen drie schone onderbroeken in. Verder alle fotouitrusting in de handbagage van 12 liko en nog een kleinere tas die ik maar niet gewogen heb.. Vroeger toen ik begon te reizen had ik alleen een klein rugzakje van 7 kilo, maar de tijden veranderen en we willen misschien teveel. Ooite hoop ik nog eens op de monnikken manier te reizen, zoals de Buddhisten dat doen, met 5 bezittingen. Maar dan wel een dik gevulde creditcard, want ik blijf wel europeaan. In Windhoek gearriveerd met een heerlijk zonnetje en 25 graden. De autto staat nog net zoals ik hem heb achtergelaten. De modder van de voriger reis had ik erop gelaten, want hij staat op het parkeer terrein van een chique lodge, en de iegenaar houdt wel van off-road rijden, en dus wel van modder op een auto, maar misschien niet zo van een roestige auto. Batterijkabels aangesloten en dan het spannende moment van starten. Bij de eerste klap. En dat na 9 maanden stilstand, geeft het je toch een voldaan gevoel. Ik rij een rondje om de rest ook weer van de juiste smering te voorzien. De receptie heel hartelijk bedankt voor de goede zorgen en aan de manager een luxe doos Zwitserse chocolade gegeven. Dan de grote tassen erin en naar een campeerplekje gereden. Lekker rustig onder een grote boom aan de nu nog droge kreek. Daar mijn grote zonnetent aangekoppeld en in de schaduw wat spullen uitgepakt en een deel van de nieuwe spullen gemonteerd. s"avonds maar lekker gaan eten in het restaurant. Zie ik de mensen die daar werken ook weer en maak ik hier en daar mijn praatjes. Ja ze dachten al opeens is die wagen daar weg, iedere dag stond ie daar en vanmorgen.... De volgende dag een herhaling van gisteren. Er moet nog heel wat gedaan worden, maar alles gaat voorspoedig. Ik koop een nieuwe compressor want de vorige was op het laatst oververhit geraakt en de valve doorgebrand. Repareren in Nederland lukte ook niet meer en geen zinnig mens reidt in Afrika de stad uit zonder een bandencompressor. Er staat veel zandrijden op het programma dus zwicht ik ook voor aankoop van een grotere alluminium zandladder. Een lier laat ik nog niet monteren. Het is twijfelachtig, zo' n zwaar ding aan voorkant met een hoop stroomgebruik heeft ook zijn nadelen. Bovendien is mijn ervaring dat je zelden te weinig kracht hebt, de tractie is het zwakste punt. Dan ga ik kijken bij een Kampeerunit die ik op het internet gevonden had. Ik heb hem bekeken en opgemeten. Daar komt nog heel wat bij om dat veilig te monteren. Het is ook wel een flinke bak met windvang en gewicht en een extra overhang van 70 cm aan de achterkant en aan weerszijden 20 centimeter. De garage heeft voorlopig geen tijd. Hij staat hen wel in de weg. Ik hou het nog even in beraad. De volgende dag koop ik lekkere spullen in bij de biomarket op zaterdag Zelfgemaakte geitenkaas en anderhalve meter boerenworst en gerookt Kuduvlees. Dan rij ik 400km naar de kust bij Swakopmund.Overal woestijn. Ik ga kamperen op een terrein waar plaats is voor 200 caravans en tenten. Ik ben er alleen, want gisteren is de laatste dag van het hoogseizoen geweest (zomervakantie) en iedereen is net naar huis. Er staat een flinke wind uit zee en het is fris en door de zeemist wat aan de koele kant. Nu dus naar een internetcafee gaan zoeken. Op zondag is er niet veel open. Zal wel zien wat ik verder ga doen, beetje rustig aan lijkt me nu het beste. Tot schrijvens,
Fred.

  • 13 Januari 2013 - 15:11

    Dirk Benne:

    Hallo Fred,

    Blij te lezen dat je goed bent gestart.
    Maak er iets moois van.

    Mvg, Dirk

  • 13 Januari 2013 - 15:28

    Johan Rimmelzwaan:

    Hallo Fred, leuk je weer te kunnen volgen.
    En je heb gelijk, een paar jaar geleden reisde ik door India met 1 camara en een 30 tal fotorolletjes.
    Nu heb je alleen een SD of CF kaartje nodig, maar wordt je gek van alle lenzen, filters enz.
    Wat nu vooruitgang!. Ja in gewicht is er 10 kg bij gekomen en als ik zo jou verslag lees idem dito.
    Geeft niet, welvaartsproblemen zijn de fijnste die er zijn.
    Fred veel succes verder

    Johan

  • 13 Januari 2013 - 17:19

    Tineke:

    Hallo Fred,

    Zo te lezen , ga je steeds meer voor comfort en gelijk heb je. Ik ben benieuwd naar je belevenissen tijdens deze reis, ik geniet weer mee!

    Mvg, Tineke

  • 13 Januari 2013 - 17:34

    Fi:

    Beste Fred,
    Fijn dat je goed bent aangekomen en de auto in goede staat hebt aangetroffen.
    We zien uit naar de volgende hoofdstukken van je verslag. Goede Reis!
    Fiona en Gert

  • 14 Januari 2013 - 12:44

    Jan:

    Ha Fred,

    Fijn dat goed bent aangekomen.
    Het moet een spannend moment geweest zijn,toen jij je auto startte!
    Wij hopen natuurlijk dat je reis even spoedig en fijn zal zijn.
    We gaan het volgen.

    gr.Jan.



  • 14 Januari 2013 - 13:06

    Jovan:

    Hallo Fred.
    Het is nu maandag ongeveer 12.30 uur.Op dit moment ben ik op mijn werk en heb je eerste reisverslag gelezen. Vanmorgen voor het eerst de winterjas aan. Het vroor toen ik fietste. Vanavond wordt er sneeuw verwacht. Misschien zet de vorst door dan kan ik mooi de aalscholvers fotograferen. In het werkend ben ik al naar de aalscholvers geweest. Ik moet nog geduld hebben voor het lukt. Ze zijn net te ver weg of het licht is net niet goed genoeg. Wel merk ik dat ik al iets meer ervaring krijg en dat de kans van slagen groter wordt.
    Fijn dat je reis voorspoedig is gegaan. Als ik het zo lees is de opbouw op je auto nog twijfelachtig met veel halen en ogen. Wel geweldig dat je auto zo goed start. Zoals je zelf zegt doe lekker rustig aan. Neem de tijd om je goed voor te bereiden en ga lekker genieten van de omgeving.Nu ga ik weer aan het werk.
    Een goede reis.
    Groeten Jovan
    P.s je PC staat bij mij.

  • 14 Januari 2013 - 13:43

    Joop Ten Velden:

    Goede reis, Fred! Veel geluk gewenst.

  • 14 Januari 2013 - 16:07

    Marion En Co:

    Hoi Fred,
    Blij dat alles goed is gegaan en dat de auto ook weer snel op gang kwam. Hoop dat je een leuke reis krijgt met weer mooie foto's. Weet niet of je het al wist, maar je moeder mag woensdag naar huis. Hulpmiddelen en alarm wordt allemaal geregeld. Ze is er zelf nu ook aan toe om naar huis te gaan.
    Nou nogmaals fijne reis en groetjes ut fryslan!

  • 15 Januari 2013 - 21:53

    Aad Valstar:

    Hallo Fred,

    Leuk te horen dat je goed bent aangekomen. Je was op tijd weg want vandaag lag hier in de regio zo'n 20 cm sneeuw. Na het sneeuwruimen gewandeld en wat foto's gemaakt. Zag dat het in Swakop 22 graden is dus dat scheelt 25 graden met ons. Volgens mij kampeer jij op Sophia Dale. Wij hebben een paar keer op Alte Brücke gestaan en weten dat het b.v. 's-nachts behoorlijk fris kan zijn
    Lekker eten kan je aan het strand in het Tugboat restaurant waar je soms moet reserveren. Ervaring opdoen met het rijden door de zandduinen en je laten verrassen door wat er zoal in de woestijn leeft en wat wij vaak niet zien, ga eens met Tommy van Tommy's Tours mee de woestijn in als je tijd hebt. (weet niet of hij het nog doet). Je rijdt dan een dagje met een 4 wheel truck tussen en over de duinen en hij vindt leven waar je het niet verwacht. Ga je van Swakop naar het noorden dan kan je via Henties Bay naar Cape Cross waar honderden robben op het strand liggen en jakhalzen het strand afstropen om jonge robben te pakken. Stinkt daar wel behoorlijk hoor.
    Terug via Henties Bay en vandaar het binnenland in naar Spitzkoppe waar je je hart kan ophalen aan oude rotstekeningen van de Bushmen.Ook wordt het dan weer lekker warm.
    "Geniet het" gr. Aad

  • 16 Januari 2013 - 19:31

    Adriaan:

    Hallo Fred!
    Leuk dat ik nog op je e-maillijst stond! Ga je zeker volgen daar. Je verslag lijkt op dat van een ontdekkingsreiziger! Erg benieuwd naar je bezigheden daar. Van harte succes gewenst!
    Groeten, Adriaan.

  • 20 Januari 2013 - 10:25

    Gaston:

    Hallo Fred,

    Ik ben best een beetje jaloers nu jij voor dit winterweer gevlucht bent. Jij hebt het lekker warm. Ik ben weer erg benieuwd je reisverhalen te lezen. Hou je sterk en ik leef met je mee

    Gaston

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Namibië, Swakopmund

Zuidelijk Afrika

Vrij-reizend antropoloog/etnograaf.
Na heel veel jaren in Azie en ook in de Verenigde Staten, heb ik nu de tijd en de gelegenheid gevonden om me een paar jaar te richten op Afrika. Ik vond een geschikte auto en heb die per boot naar Zuidelijk Afrika gestuurd.
Over de meest oorspronkelijke bevolking heb ik wel gelezen: jagers/verzamelaars-volken als de San, en nomadische veehouders als de Himba, maar je kunt hun bestaan toch alleen begrijpen als je hun omgeving hebt gezien en begrepen.
Zij leven van -, en in -, en als deel van het ecosysteem om hen heen: de planten en de dierenwereld, het weer en het klimaat, de seizoenen.
Die dingen kun je niet uit een boek ervaren of uit een film voelen. Die moet je gaan zien, die moet je gaan beleven. En dat is het doel van deze reizen.

Recente Reisverslagen:

14 April 2024

Organiseren terug naat huis.

07 April 2024

Terug naar de kust

02 April 2024

Aan de voet van de Drakensbergen

27 Maart 2024

Opnieuw het hoogland van Vrijstaat in

24 Maart 2024

Door het hart van de Karoo
Laatste Verslag uit:
Richards Bay - Zuid-Afrika
Fred

Een photo zegt meer dan 1000 woorden. Zie mijn photosite op Flickr.com/photos/AlfredDaniels. Gymn. B. Sociale- en Culturele Antropologie in Leiden. Vele jaren in Azie: India, Maleisie; Thailand. Onderzoek bij jagers/verzamelaarsvolken. Zeven jaar gereisd in de Verenigde Staten. Nu op reis voor een nog onbekend aantal jaren in Afrika. Op zoek naar het Paradijs: nog niet gevonden. Wel gevonden: het wonder op de planeet Aarde. onderstaand artikel n.a.v interview door Alfons de Wit. Alfred Daniels zoekt naar de oorsprong van het leven. Alfred Daniels maakte, na het behalen van zijn Gymnasium bêta-diploma een opmerkelijke keuze. Waar een studie medicijnen; mechanica of natuurkunde voor de hand zou hebben gelegen, koos hij voor culturele antropologie. “Ik was geboeid geraakt door de vraag waar het leven vandaan is gekomen en hoe de mensheid zich ontwikkeld heeft. Dan kun je de verhalen lezen van archeologen, die vaak moeten uitgaan van allerlei ver- en vooronderstellingen, maar je kunt ook zelf gaan kijken bij de jagers- en verzamelaarsvolken. Dat zijn volken die in de manier waarop ze met de natuur omgaan nog het dichtst bij de oorsprong van het menselijk leven zijn gebleven. Er zijn nog een paar kleine groepjes over in de wereld. Kijk, toen ik nog studeerde in Leiden bestonden er al wel onderzoeken waarbij enkele individuen van zulke jagers-en verzamelaarsvolken buiten hun woon- en leefgebied zijn onderzocht. Die waren meegenomen naar de beschaafde wereld en die heeft men toen geprobeerd te interviewen en hun taal en hun verhalen op te schrijven. Als je echter een beeld van hun leefomstandigheden wil krijgen dan zul je de mensen ook in hun leefomgeving moeten observeren. Of dat gevaarlijk is? Ik weet het niet. Je moet ze met open blik tegemoet treden en primitief kunnen leven. Gelukkig hebben we nu ook moderne medicijnen en snel vervoer voor als het mis gaat. Kijk zij hebben ook een bepaald comfort in hun leven, maar dat zit in kleine dingen en alleen als je met hen samenleeft kun je daar ook van genieten: lekkere dingetjes om te eten, een heerlijk beschut plekje om te slapen. Ze leven in kleine groepen van maximaal 35 mensen die van bladeren en takken een hutje bouwen. Als het voedsel, dat ze rond hun kampje verzamelen, begint op te raken pakken ze hun spullen op hun rug en maken ze een nieuw kamp een paar kilometer verderop. Als mens kijken ze echt door je heen. Ze hoeven niets van jou, dus het persoonlijke contact is alles voor hen. In Maleisie is zo' n groep waarvan bekend was dat ze zo schuw waren dat je er alleen maar lege dorpjes kon zien, waaruit de mensen weggelopen waren. Ik werd daar onmiddellijk geaccepteerd en toen ik vroeg waarom ze niet weggelopen waren toen ze mij zagen komen, zeiden ze ‘Als je ogen het zelfde uitstralen als je hart, dan kunnen we wel met je omgaan’. Misschien is dat bij mij het geval, want ik heb nog nooit problemen gehad om contact te leggen met zulke volken. Daniels ging op zijn twintigste al, over land, naar India. “in dat deel van Azie zitten nog wel 200 stammen, volken. Bovendien is India een van de oudste en meest invloedrijke culturen in Azie, met een grote diepgang. Op de universiteit ontmoette ik mijn vriendin Corry van der Sluijs, waarmee ik jarenlang samen heb gereisd. Helaas is zij in 2002 aan kanker overleden en sinds die tijd ga ik weer alleen op pad. Begin van dit jaar ben ik naar Afrika gegaan. Ik heb tweedehands een auto gekocht waarmee ik in de bush uit de voeten kan en ik ben eerst door het Krugerpark getrokken en daarna vooral in de Kalahariwoestijn. In zuidelijk Afrika leven de San of bosjesmannen. Er liggen ook nog savannegebieden, waarvan gedacht wordt dat het de omgeving is waar in de oudheid de eerste mensen rechtop zijn gaan lopen. Ook de dieren waarop ze gejaagd hebben zijn daar nog in het wild te observeren. Ja, de eerste mensen hebben zich ontwikkeld in Afrika; alle opgravingen wijzen daarop. Hoe zij hun eigen wereld beleven, dat is nu mijn belangrijkste thema. Het grootste verschil met ons is dat ze leven in een organische verbondenheid met hun omgeving. Alles in hun omgeving heeft een levende ziel en hoewel alles voortdurend van vorm verandert: alles groeit, alles beweegt, blijft het dezelfde ziel houden. Door de kracht van hun eigen ziel hebben ze mentaal invloed op hun omgeving. Daardoor hebben ze een volledig vertrouwen in de natuur en leven met de zekerheid dat ze altijd genoeg zullen hebben. Als ze bedreigd zouden worden of als er te weinig regen valt, dan trekken ze weg naar een ander deel van de natuur. Ze bezitten weinig maar ze hebben het gevoel dat alles om hen heen voor hen is. Het is inderdaad dichtbij het paradijs” Daniels doet zijn werk volledig onbetaald en ontvangt van geen enkele instantie subsidie. “Het zou wel lekker zijn, maar ik kan mezelf financieel net overeind houden. Ik ga wel naar internationale conferenties, maar ik heb voor mijn werk nog nooit iets gevraagd en ook nog nooit gesolliciteerd. Mijn manier van leven heeft als voordeel dat ik me geen zorgen hoef te maken voor een carrière, ik hoef geen baas naar de mond te praten, en niemand te overtuigen van het nut van wat ik doe. Ik doe dus precies datgene waarvan ik vind dat dat belangrijk is en dat dat nodig is. Daardoor kijk ik ook heel open naar de wereld om mij heen en vaak loop ik tegen zaken aan waarvan ik denk ‘dat niemand daar nou nog is opgekomen’. Als ik het dan belangrijk vind breng ik het onder de aandacht en kunnen degenen wiens baan dat is er misschien iets aan doen. Zo werd laatst een hele grote milieuconferentie gehouden in Kopenhagen. Ik kreeg het programma in handen en zag dat er geen woord in stond over flairs, dat zijn affakkelinstallaties op gas- en olievelden. Die staan 24 uur per dag te branden en roet uit te stoten. Ze brengen methaangas tot heel hoog in de atmosfeer, waar het niet kan uitregenen. Methaan is 23 keer slechter voor het broeikaseffect dan CO2. Ik heb een mail gestuurd naar de VN organisatie die verantwoordelijk was voor toezicht op de olie-en gasbronnen. Met de milieuconferentie in het vooruitzicht moesten ze wel met een standpunt komen. Twee weken na mijn mail was er 200 miljoen beschikbaar om het flair probleem op te lossen. Zo heb ik ook indertijd iedereen die ik kende gewaarschuwd om niet naar Afghanistan te gaan. Het is een wespennest daar. Ik ben zelf in 1975, toen er nog geen sprake van oorlog was, een maand door Afghanistan gereisd. Sindsdien bleef ik de ontwikkelingen daar enigszins volgen. De oorlog daar gaat volgens mij helemaal niet om Taliban of El Queda of om de ontwikkeling van vrouwen en arme mensen. Het gaat om wegvallende defensie budgetten aan het einde van de koude oorlog. Verder praat niemand erover waar de heroine van Afghanistan blijft. Het land is de grootste heroine producent ter wereld. Kofi Annan heeft eens gezegd dat er in de handel in verboden drugs in de wereld evenveel geld omgaat als in de autoindustrie van Europa en Amerika tesamen. Ook schijnt niemand te weten dat er grote olie -en gas voorraden gevonden zijn in het noordoosten van Afghanistan in het midden van de jaren zeventig, waarna er een stammenstrijd om de macht (contracten) ontstak. Ik heb er ook voor gewaarschuwd dat een enkele muntsoort voor heel Europa het onmogelijk maakt om verschillen in welvaartsontwikkeling tot uitdrukking te brengen, zoals voorheen gebruikelijk was door middel van inflatie van een muntsoort. Daarom waren de Peso, de Lira en de Dragme zoveel minder waard dan de D-mark en de Gulden. Het risico dat de ondernemers snel en flexibel konden incalculeren wordt nu dus afgewenteld op de overheid die geen ander middel beschikbaar heeft dan het door te schuiven op de belastingbetaler. Helaas wilde men naar deze adviezen indertijd niet luisteren, hoewel velen moeten hebben begrepen dat ik gelijk had. Het zal een kwesties van eigenbelang en geld zijn: mooie baantjes voor mensen met veel ego en een middelmatig verstand, wat ze echt niet opgeven voor het algemeen belang, ook al worden ze betaald om juist dat te behartigen. Zulk soort ongevraagde en onbetaalde adviezen doe ik de laatste twintig jaar wel een paar keer per jaar; soms met de politiek, soms met de ontwikkeling van onze samenleving of wat goed is voor ons allemaal." Alfred Daniels kijkt uit naar de maand december. Dan pakt hij weer zijn rugzak om voor enkele maanden af te reizen naar Afrika, op zoek naar nieuwe inzichten in het ontstaan en de ontwikkeling van de mensheid. Ik begrijp het leven nu wel veel dieper dan 30 jaar terug, maar het blijft een wonder en een passie om er zoveel mogelijk van te leren. ” Wie zijn reizen in Afrika wil volgen moet blijven kijken op de weblog: freddaniels.waarbenjij.nu

Actief sinds 26 Dec. 2010
Verslag gelezen: 341
Totaal aantal bezoekers 346468

Voorgaande reizen:

27 December 2010 - 15 Augustus 2023

Zuidelijk Afrika

Landen bezocht: