Vrijdag 6 en zat. 7 juni - Reisverslag uit Nederland, Nederland van Fred Daniels - WaarBenJij.nu Vrijdag 6 en zat. 7 juni - Reisverslag uit Nederland, Nederland van Fred Daniels - WaarBenJij.nu

Vrijdag 6 en zat. 7 juni

Door: Alfred Daniels

Blijf op de hoogte en volg Fred

07 Juli 2019 | Nederland, Nederland

Ik heb antwoord van de websitebeheerder. De foto’s zijn wel geplaatst maar er zijn geen links naar de verhslen. Of ik even wil aangeven waar welke foto geplaatst moet worden dan doen zij het voor me. Dat is wel even puzzelen en ook werk voor hem dus wordt pas na het weekeind.

Vrijdag 5 juli. Vannacht is de wind uit het zuidwesten opgekomen. Er staat een goeie Bf 6. Er is ook bewolking en af en toe valt er een sprenkel regen afgewisseld met een lekker zonnetje. Ik werk eerst een uurtje bij de caravan aan de plankjes waar de zelfsturende windvaan op moet komen te staan. Ik heb mijn twijfels of het zal lukken een goede plek ervoor te vinden, maar op dit moment weet ik geen betere plek. Ik zaag twee ondersteuningen van een aluminiumprofiel en boor daar gaten in waar schroeven en boutjes in kunnen worden vastgezet. Dan rij ik naar de boot. Ik monteer eerst de lijnen van de boegspriet. Gelukkig, dat past allemaal precies. Iets te kort is niet zo erg, maar iets te lang is een probleem. Een harpje of een schakeltje bijzetten kan altijd, maar een kabel een klein stukje inkorten kan niet altijd. Zo te zien gaat het helemaal goed komen. Alleen de klemmen op de voorste beam en op de mast moeten er nog opgezet worden en een stukje rvs versterkingspijp op het dikke eind bij de klem die ik op of net naast de bootmast zelf ga vastzetten. Als ik de klemmen een stukje opendraai kan ik de boegspriet met alle lijnen en zeilen eraan met een hand terugtrekken naar achteren zodat er niks meer uitsteekt voor de normale voorstag en ik met de hand bij de punt van de boegspriet kan komen. De boegspriet loopt naast de gewone voorstag en blijft daar verder onafhankelijk van zodat de sterkte van het basis zeilplan niet verandert wat er ook met de boegspriet gebeurd. Dit ziet er voorlopig goed en veilig uit. Ik weet nog niet of ik de zeilen die ik vanaf de punt van de boegspriet zal varen nog aan een stag zal leuveren (ze hebben leuvers, ook de BolleJan) of dat ik ze vrij zal voeren. Verder kijken als ik de klemmen erop heb want nu kan ik de punt van de boegspriet nog niet loslaten zonder dat ie verschuift. Ik zit nog een poosje te meten en te passen aan de voetplaat voor de windvaan, maar ik denk niet dat het op deze manier zal lukken. Dan ga ik eerst wat eten bij het curryrestaurantje en een ijsje voor toe. Intussen bedenk ik een ander plan en terug bij de boot meet ik dat op. Dan pak ik alles weer in en rij terug maar de caravan en ga mijn nieuwe plan uitwerken: zagen, boren, lijmen en schroeven. Het is bijna donker als ik zover klaar ben dat de lijm eerst moet drogen. Het begint te regenen en de muskieten beginnen mij te steken. Even tussendoor heb ik wat thee gezet die alweer afgekoeld is voor ik er tijd voor heb om het te drinken. Ik heb twee lage ‘tafeltjes’ gemaakt. 10cm hoog en 20cm breed en 70cm lang, die dwars over de dekjes van de boot onder de helmstokken moeten komen. De opstaande kanten aan weerszijden kunnen dan vastgezet worden met rijgtouwtjes aan de bootranden. Het bovenblad steekt dan nog 20cm uit over het dek naar de binnenzijde en ‘zweeft’ daar boven de trampoline. Op dat stuk van 20cm ga ik morgen de voetplaat van de windvaan lijmen die dan schuin er op komt en nog een stukje verder uitsteekt. Ik hoop dat het sterk genoeg zal zijn. Ik heb hout gebruikt dat ik nog had liggen. De lijnen van de windvaan naar de helmstokken toe komen wel boven de trampoline te lopen. Misschien kunnen ze rechtstreeks naar het roer aan de andere romp dan waar de windvaan staat. De helmstokken steken naar achteren door tot ca 30 cm achter het draaipunt van het roer. Dus een lijn zou 30cm voor het draaipunt en een lijn 30cm achter het draaipunt vastgemaakt kunnen worden. Als dat niet voldoende kracht oplevert zou ik de helmstokken naar achteren toe kunnen verlengen. Ik heb al bouten met oogmoeren aan de helmstokken gemaakt om eventueel een noodroer te kunnen monteren en door die oogmoeren zou ik ook een stok of as naar achteren kunnen steken. En anders moeten de lijnen eerst naar de achterbeam en vandaar naar de punten van de helmstokken. Maar dan kan ik bij gebruik van de windvaan het peddleboard niet achterop laten liggen maar moet dat voorop de boot gelegd worden. Gelukkig ligt het peddleboard daar ook heel beschut omdat ie zo plat is. Hij steekt niet boven de beams uit en vangt weinig wind. Hij is zo plat dat de boegspriet er overheen loopt. Dat is juist een probleem met de meeste rubberbootjes, die veel wind en golven vangen als ze aan boord liggen en ook nog eens met regenwater vollopen. Ik ben wel benieuwd of de windvaan überhaupt zal werken als de golven van de deining 4 meter hoog kunnen zijn. Hoeveel wind staat er dan nog op een meter boven het water? Ik ben moe van het gejaagde werken tegen de klok. Ik ga even op bed liggen om dit verhaal te schrijven. Ik denk dat er vanavond geen barbecue zal zijn met zoveel wind en regen. Op de camping tussen de bomen gaat het wel. Ik ga nu nog even douchen, het is kwart voor acht geworden . Als het met die windvaan ook nog lukt heb ik toch een succesvolle dag gehad ook al ben ik wel gestrest dat het nog allemaal zoveel tijd kost. Ik had willen zeilen.
Ook douchen kost veel tijd: aankleden, portemonnee, Iphone en sleutels mee. Koplampje opzetten. ( ik loop in het donker nooit zonder koplamp want donker is hier donker en je kunt de grond niet zien met risico van slangen of andere dieren), handdoek en toilettas mee, caravan afsluiten, 500 meter lopen, uitkleden, douchen, scheren, tandenpoetsen, afdrogen, aankleden, koplamp opzetten 500 meter lopen, caravan weer open, sleutels, portemonnee, Iphone en koplamp weer terugleggen, handdoek ophangen aan de waslijn, uitkleden. En dan ben je weer op hetzelfde punt aangekomen, maar welriekend.

Zaterdag 6 juli. Ik word er een beetje verdrietig van dat het nog steeds niet klaar is terwijl de dagen maar voorbij gaan zonder te zeilen. Het is een prachtige dag en ik maak vooruitgang met de windvaanopstelling en de boegspriet dus ik zou niet ontevreden mogen zijn, maar toch sta ik onder druk dat ik eind van deze maand naar Nederland terug ga en dat ik ondanks 7 dagen per week van zonsopgang tot zonsondergang gewerkt te hebben nog steeds niet helemaal klaar ben om een langere tocht te maken. Ga ik dat nog halen deze reisperiode? Intussen betaal ik wel iedere maand veel geld voor deze ligplaats. Als ik in december weer in ZuidAfrika ben is het hoogzomer en misschien weer snikheet en misschien ook geen goede tijd om te zeilen. Dan komt half april volgend jaar pas weer echt op de agenda. Hoewel ....misschien wordt het in december wel veel minder heet dan in vorige jaren. Het ergste was het El Nino jaar drie jaar geleden maar daarna is het wel veel beter geweest. Ik geloof de serieuze en onafhankelijke wetenschappers die geconstateerd hebben dat de laatste drie jaar de activiteit van zonnevlekken en andere uitbarstingen van energie op de zon aan het afnemen is. Er is al drie jaar een koeling trend met enorm veel kou en sneeuw in de bergen en groeiende gletsjers en groeiende ijskappen. Dergelijke periodes van lage zonneactiviteit zijn er in de beschreven geschiedenis diverse malen eerder geweest en die hebben toen periodes van 40 tot 300 jaar geduurd, maar het kan ook het begin zijn van een echte grote ijstijd. Interessant voor de media en milieubeweging is dat de voorspelling van zo’n ”kleine Ijstijd” al in de media van de jaren ‘70 voor bijna net zo’n ophef zorgde als de ‘global warming’ nu. Ook de Verenigde Naties was toen een grote aanjager van angst en rampspoedverhalen. Als je de VN “wetenschappers” zou geloven is de aarde de afgelopen 70 jaar sinds de oprichting van de VN al vier maal vernietigd om heel verschillende en zelfs tegengestelde redenen. Wanneer wordt de VN die uitgegroeid is tot een statusclub voor welgestelde elite-kinderen zelf eens opgedoekt of echt gerenoveerd? Voor onafhankelijke wetenschappers wereldwijd die niet op VN subsidie werken is zonneactiviteit duidelijk iedere dag zichtbaar en het schijnt dat we in een Grand Solar Minimum zitten. Dat lijkt ook effect te hebben op verhoging van vulkanische activiteit op onze planeet. Als vulkanen fijnstof uitstoten in de allerhoogste luchtlagen (boven 15 km) leidt dat tot een parasol effect waardoor er minder zonnestraling het oppervlak van de planeet kan bereiken. Wat het effect op ZuidAfrika zal zijn weet ik nog niet. Misschien worden de hete zomermaanden hier wel lekkerder als de hete lucht vanuit de tropische Indische oceaan zich verder terugtrekt naar het noordoosten en de zuidwesten wind van Antarctica zich uitbreidt. De seizoenen zouden dan meer vervagen en het hele jaar door gelijk worden. De mensen worden zich wereldwijd wel bewuster van de klimaatschommelingen en omdat het merendeel van de mensheid nu leeft in klimaatzones waar we zonder bescherming van onze lichamen niet zouden kunnen leven hebben we als mensheid hoe dan ook veel zelfopgewekte energie nodig. Is het niet om af te koelen dan is het wel om warm te blijven! Meer begroeing met planten en bomen is dus sowieso goed. Die groeien door CO2 op te nemen maar ze zijn ook nodig om om de luchtvochtigheid en de zuurstof op peil te houden. Behalve zonnestraling is waterdamp (luchtvochtigheid en luchtdruk) de meest belangrijke temperatuurregelaar op onze planeet. Dat geldt voor het ‘buitenklimaat’ net zo goed als voor het binnenklimaat in de kantoren, scholen en binnenruimtes waar de journalisten en politici en VN functionarissen hun werk doen en waar de schoolkinderen leren over het klimaat.

  • 07 Juli 2019 - 14:11

    Ineke:

    Ha Fred, Nog steeds niet aan het zeilen, dat is wel heel jammer. Ik ben weer in Nederland en ga je verhalen nog even lezen. Jij veel succes met je werk. Gr. Ineke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Fred

Een photo zegt meer dan 1000 woorden. Zie mijn photosite op Flickr.com/photos/AlfredDaniels. Gymn. B. Sociale- en Culturele Antropologie in Leiden. Vele jaren in Azie: India, Maleisie; Thailand. Onderzoek bij jagers/verzamelaarsvolken. Zeven jaar gereisd in de Verenigde Staten. Nu op reis voor een nog onbekend aantal jaren in Afrika. Op zoek naar het Paradijs: nog niet gevonden. Wel gevonden: het wonder op de planeet Aarde. onderstaand artikel n.a.v interview door Alfons de Wit. Alfred Daniels zoekt naar de oorsprong van het leven. Alfred Daniels maakte, na het behalen van zijn Gymnasium bêta-diploma een opmerkelijke keuze. Waar een studie medicijnen; mechanica of natuurkunde voor de hand zou hebben gelegen, koos hij voor culturele antropologie. “Ik was geboeid geraakt door de vraag waar het leven vandaan is gekomen en hoe de mensheid zich ontwikkeld heeft. Dan kun je de verhalen lezen van archeologen, die vaak moeten uitgaan van allerlei ver- en vooronderstellingen, maar je kunt ook zelf gaan kijken bij de jagers- en verzamelaarsvolken. Dat zijn volken die in de manier waarop ze met de natuur omgaan nog het dichtst bij de oorsprong van het menselijk leven zijn gebleven. Er zijn nog een paar kleine groepjes over in de wereld. Kijk, toen ik nog studeerde in Leiden bestonden er al wel onderzoeken waarbij enkele individuen van zulke jagers-en verzamelaarsvolken buiten hun woon- en leefgebied zijn onderzocht. Die waren meegenomen naar de beschaafde wereld en die heeft men toen geprobeerd te interviewen en hun taal en hun verhalen op te schrijven. Als je echter een beeld van hun leefomstandigheden wil krijgen dan zul je de mensen ook in hun leefomgeving moeten observeren. Of dat gevaarlijk is? Ik weet het niet. Je moet ze met open blik tegemoet treden en primitief kunnen leven. Gelukkig hebben we nu ook moderne medicijnen en snel vervoer voor als het mis gaat. Kijk zij hebben ook een bepaald comfort in hun leven, maar dat zit in kleine dingen en alleen als je met hen samenleeft kun je daar ook van genieten: lekkere dingetjes om te eten, een heerlijk beschut plekje om te slapen. Ze leven in kleine groepen van maximaal 35 mensen die van bladeren en takken een hutje bouwen. Als het voedsel, dat ze rond hun kampje verzamelen, begint op te raken pakken ze hun spullen op hun rug en maken ze een nieuw kamp een paar kilometer verderop. Als mens kijken ze echt door je heen. Ze hoeven niets van jou, dus het persoonlijke contact is alles voor hen. In Maleisie is zo' n groep waarvan bekend was dat ze zo schuw waren dat je er alleen maar lege dorpjes kon zien, waaruit de mensen weggelopen waren. Ik werd daar onmiddellijk geaccepteerd en toen ik vroeg waarom ze niet weggelopen waren toen ze mij zagen komen, zeiden ze ‘Als je ogen het zelfde uitstralen als je hart, dan kunnen we wel met je omgaan’. Misschien is dat bij mij het geval, want ik heb nog nooit problemen gehad om contact te leggen met zulke volken. Daniels ging op zijn twintigste al, over land, naar India. “in dat deel van Azie zitten nog wel 200 stammen, volken. Bovendien is India een van de oudste en meest invloedrijke culturen in Azie, met een grote diepgang. Op de universiteit ontmoette ik mijn vriendin Corry van der Sluijs, waarmee ik jarenlang samen heb gereisd. Helaas is zij in 2002 aan kanker overleden en sinds die tijd ga ik weer alleen op pad. Begin van dit jaar ben ik naar Afrika gegaan. Ik heb tweedehands een auto gekocht waarmee ik in de bush uit de voeten kan en ik ben eerst door het Krugerpark getrokken en daarna vooral in de Kalahariwoestijn. In zuidelijk Afrika leven de San of bosjesmannen. Er liggen ook nog savannegebieden, waarvan gedacht wordt dat het de omgeving is waar in de oudheid de eerste mensen rechtop zijn gaan lopen. Ook de dieren waarop ze gejaagd hebben zijn daar nog in het wild te observeren. Ja, de eerste mensen hebben zich ontwikkeld in Afrika; alle opgravingen wijzen daarop. Hoe zij hun eigen wereld beleven, dat is nu mijn belangrijkste thema. Het grootste verschil met ons is dat ze leven in een organische verbondenheid met hun omgeving. Alles in hun omgeving heeft een levende ziel en hoewel alles voortdurend van vorm verandert: alles groeit, alles beweegt, blijft het dezelfde ziel houden. Door de kracht van hun eigen ziel hebben ze mentaal invloed op hun omgeving. Daardoor hebben ze een volledig vertrouwen in de natuur en leven met de zekerheid dat ze altijd genoeg zullen hebben. Als ze bedreigd zouden worden of als er te weinig regen valt, dan trekken ze weg naar een ander deel van de natuur. Ze bezitten weinig maar ze hebben het gevoel dat alles om hen heen voor hen is. Het is inderdaad dichtbij het paradijs” Daniels doet zijn werk volledig onbetaald en ontvangt van geen enkele instantie subsidie. “Het zou wel lekker zijn, maar ik kan mezelf financieel net overeind houden. Ik ga wel naar internationale conferenties, maar ik heb voor mijn werk nog nooit iets gevraagd en ook nog nooit gesolliciteerd. Mijn manier van leven heeft als voordeel dat ik me geen zorgen hoef te maken voor een carrière, ik hoef geen baas naar de mond te praten, en niemand te overtuigen van het nut van wat ik doe. Ik doe dus precies datgene waarvan ik vind dat dat belangrijk is en dat dat nodig is. Daardoor kijk ik ook heel open naar de wereld om mij heen en vaak loop ik tegen zaken aan waarvan ik denk ‘dat niemand daar nou nog is opgekomen’. Als ik het dan belangrijk vind breng ik het onder de aandacht en kunnen degenen wiens baan dat is er misschien iets aan doen. Zo werd laatst een hele grote milieuconferentie gehouden in Kopenhagen. Ik kreeg het programma in handen en zag dat er geen woord in stond over flairs, dat zijn affakkelinstallaties op gas- en olievelden. Die staan 24 uur per dag te branden en roet uit te stoten. Ze brengen methaangas tot heel hoog in de atmosfeer, waar het niet kan uitregenen. Methaan is 23 keer slechter voor het broeikaseffect dan CO2. Ik heb een mail gestuurd naar de VN organisatie die verantwoordelijk was voor toezicht op de olie-en gasbronnen. Met de milieuconferentie in het vooruitzicht moesten ze wel met een standpunt komen. Twee weken na mijn mail was er 200 miljoen beschikbaar om het flair probleem op te lossen. Zo heb ik ook indertijd iedereen die ik kende gewaarschuwd om niet naar Afghanistan te gaan. Het is een wespennest daar. Ik ben zelf in 1975, toen er nog geen sprake van oorlog was, een maand door Afghanistan gereisd. Sindsdien bleef ik de ontwikkelingen daar enigszins volgen. De oorlog daar gaat volgens mij helemaal niet om Taliban of El Queda of om de ontwikkeling van vrouwen en arme mensen. Het gaat om wegvallende defensie budgetten aan het einde van de koude oorlog. Verder praat niemand erover waar de heroine van Afghanistan blijft. Het land is de grootste heroine producent ter wereld. Kofi Annan heeft eens gezegd dat er in de handel in verboden drugs in de wereld evenveel geld omgaat als in de autoindustrie van Europa en Amerika tesamen. Ook schijnt niemand te weten dat er grote olie -en gas voorraden gevonden zijn in het noordoosten van Afghanistan in het midden van de jaren zeventig, waarna er een stammenstrijd om de macht (contracten) ontstak. Ik heb er ook voor gewaarschuwd dat een enkele muntsoort voor heel Europa het onmogelijk maakt om verschillen in welvaartsontwikkeling tot uitdrukking te brengen, zoals voorheen gebruikelijk was door middel van inflatie van een muntsoort. Daarom waren de Peso, de Lira en de Dragme zoveel minder waard dan de D-mark en de Gulden. Het risico dat de ondernemers snel en flexibel konden incalculeren wordt nu dus afgewenteld op de overheid die geen ander middel beschikbaar heeft dan het door te schuiven op de belastingbetaler. Helaas wilde men naar deze adviezen indertijd niet luisteren, hoewel velen moeten hebben begrepen dat ik gelijk had. Het zal een kwesties van eigenbelang en geld zijn: mooie baantjes voor mensen met veel ego en een middelmatig verstand, wat ze echt niet opgeven voor het algemeen belang, ook al worden ze betaald om juist dat te behartigen. Zulk soort ongevraagde en onbetaalde adviezen doe ik de laatste twintig jaar wel een paar keer per jaar; soms met de politiek, soms met de ontwikkeling van onze samenleving of wat goed is voor ons allemaal." Alfred Daniels kijkt uit naar de maand december. Dan pakt hij weer zijn rugzak om voor enkele maanden af te reizen naar Afrika, op zoek naar nieuwe inzichten in het ontstaan en de ontwikkeling van de mensheid. Ik begrijp het leven nu wel veel dieper dan 30 jaar terug, maar het blijft een wonder en een passie om er zoveel mogelijk van te leren. ” Wie zijn reizen in Afrika wil volgen moet blijven kijken op de weblog: freddaniels.waarbenjij.nu

Actief sinds 26 Dec. 2010
Verslag gelezen: 198
Totaal aantal bezoekers 345530

Voorgaande reizen:

27 December 2010 - 15 Augustus 2023

Zuidelijk Afrika

Landen bezocht: