dubbel feest
Door: FredDaniels
Blijf op de hoogte en volg Fred
08 Februari 2011 | Mozambique, Maputo
Hoewel ik het gevoel er nog niet bij heb, ben ik toch vandaag weer een jaartje ouder geworden. Bah, wat klinkt het oud. Ik ben blij dat ik er niet te vaak aan hoef te denken, want ik heb veel te druk gehad vandaag. Om half 8 stond ik bij het kantoor aan de haven. Zo kwart over acht begonnen de eerst aangekomen ambtenaren met hun werk: stempels vullen met nieuwe inkt, papier in de printer. Je zou denken dat ze grote plannen hebben. Ondanks dat al mijn papierwerk gisteren al gedaan is en ik alleen nog hoef te betalen voor de z.g.n. Scann, een soort inspectie van de auto, duurt het toch tot over-negen voodat ze dat voor elkaar hebben. Dan het kantoor van de havenbeheerder in.
Ja, ze printen eerst een rekening van 665 US Dollar uit. Dat betaal ik niet. Dan naar de chef. Ik uitgelegd dat het niet mijn fout is dat alles zolang geduurd heeft en dat ik een zaak tegen HOEGH begonnen ben om ze ook aansprakelijk te stellen voor de hote kosten en voor de gemistte vakantietijd. Ja, er zal dan wel een officieel onderzoek van HOEGH volgen naar de gang van zaken. Tja, dat wordt heen en weer bellen met de agent. Uiteindelijk komt de chef tot het inzicht dat ik niet een permanente import nodig had, maar slechts een tijdelijke import vergunning. Oh, ja, dan is de kosteloze storage-periode ook geen 5 dagen, maar 10 dagen. Dus geen opcenten erbij, maar alleen de kosten van Handling: 148 US Dollar. Dank u wel.
Dat geld moet wel op rekening gestort worden via een bankstorting. Dus terug de stad ingelopen om naar een bank te gaan. Om kwart voor elf zijn we weer terug bij het havenkantoor. Dan duurt het nog maar drie kwartier voor mijn auto komt aangereden. Ja, dat is de eerste keer, dat ik hem weer van dichtbij zie sinds Amsterdam. Zo te zien is alles precies zo als ik het heb achtergelaten. Maar er zit zoveel in dat ik niet alles eruit kan halen om te zien of ik wat mis. Maar hij staat er en hij rijdt en daar gaat het om. Nog even een paar handtekeningen en dan naar de uitgang......via een securitycheck...... nog maar een half uurtje wachten. Dan eindelijk het haventerrein uit en de weg op. Pffff.
Wel even wennen aan het links rijdende verkeer, maar het gaat. Vooral lekker langzaam blijven rijden ook als ze achter je toeteren. Het meest opvallend van de hele bureaucratie is dat er zo te zien niemand iets gezegd heeft over de inhoud van de auto, want ondanks dat de kofferbak volgeladen is, en ik daar nog wel wat moeilijkheden mee verwacht had, heeft juist daar niemand iets van gezegd. Dus niet alleen is de bureaucratie ongelofelijk omslachtig, maar waar het nu juist wel om zou moeten gaan, daar is in ieder geval door de immigratie niet naar gekeken. Enfin, we rijden terug naar de poort om mijn paspoort op te halen en dan laat ik het jongetje van het agentschap achter met een lekker bedrag om van te gaan lunchen, want hoewel ik honger heb durf ik de motor niet te stoppen. De batterij was totaal leeg hadden ze ook al gezegd toen ze auto uit de storage brachten. Ja, dat had ik ook wel gedacht. Dus rij ik terug naar het hotel. Maar tegen de steile weg waaraan het hotel ligt, geef ik niet genoeg gas en dan slaat de motor toch af. Met geen mogelijkheid te starten en ik sta midden op de drukke verkeersweg, met auto's en bussen die zich langs mij heen proberen te wurmen. Er stopt nog een blanke man met een jeep en hij probeert mij nog een jumpstart te geven. Hij rijdt ervoor tegen het verkeer in om bij mij te komen. Maar de kabelklemmen zijn gekraakt en breken. Mischien wel door de koude in Nederland, want ik heb niet eerder gezien dat ze gekraakt waren. Hoe dan ook, het lukt niet om voldoende contact te maken. Wat een geklungel. Dan komen er een stuk of tien Afrikaanse jongens, die mij wel willen terugduwen de drukke rotonde op. Vandaar kan ik weer vooruit de helling afrollen in de andere richting. Het lukt, de motor slaat aan als ik de koppeling laat opkomen. De menigte van jongens en toeschouwers die op de sensatie zijn afgekomen juigt. Ik geef de groep helpers heel royaal een biljet van 200 Mets om wat te gaan drinken (want ik kon geen biljet van 100 vinden, 5 Euro) Dat wordt opnieuw met gejuig ontvangen en velen steken hun duim op. En ik rij weer. Dan met een heleboel gas de helling op naar het hotel en de auto door de smalle poort gedraaid en op de binnenplaats gezet. Motor uit en het zweet afvegen.
Dan nog even zoeken in de bak en prutsen, voordat ik mijnbatterijlader erop kan zetten. Een Zwitserse jongen helpt mij erbij. Hij is automonteur!!!
Ik ga nu eerst wat eten en even bijkomen en pas straks als het iets minder warm is de auto eens helemaal leeghalen en opnieuw inpakken om te zien of ik nog wat mis.
Ik heb nog een probleem, want ze hebben kennelijk in Nederland mijn nummerplaten van de auto gehaald. En ik heb natuurlijk geen Mozambikaanse, omdat ik alleen een tijdelijke importvergunning heb. Hoe dat nu weer moet, weet ik nog niet. Ik had de auto ook niet eerder van dichtbij gezien, dus ik wist niet dat de platen er niet zouden opzitten. Ben ik toch zonder platen de stad al doorgekomen en zelfs met heel veel aandacht vanwege die afgeslagen motor. Nou ik ben benieuwd hoe dat nu verder moet.
Tot misschien vanavond of morgen,
Fred
Ja, ze printen eerst een rekening van 665 US Dollar uit. Dat betaal ik niet. Dan naar de chef. Ik uitgelegd dat het niet mijn fout is dat alles zolang geduurd heeft en dat ik een zaak tegen HOEGH begonnen ben om ze ook aansprakelijk te stellen voor de hote kosten en voor de gemistte vakantietijd. Ja, er zal dan wel een officieel onderzoek van HOEGH volgen naar de gang van zaken. Tja, dat wordt heen en weer bellen met de agent. Uiteindelijk komt de chef tot het inzicht dat ik niet een permanente import nodig had, maar slechts een tijdelijke import vergunning. Oh, ja, dan is de kosteloze storage-periode ook geen 5 dagen, maar 10 dagen. Dus geen opcenten erbij, maar alleen de kosten van Handling: 148 US Dollar. Dank u wel.
Dat geld moet wel op rekening gestort worden via een bankstorting. Dus terug de stad ingelopen om naar een bank te gaan. Om kwart voor elf zijn we weer terug bij het havenkantoor. Dan duurt het nog maar drie kwartier voor mijn auto komt aangereden. Ja, dat is de eerste keer, dat ik hem weer van dichtbij zie sinds Amsterdam. Zo te zien is alles precies zo als ik het heb achtergelaten. Maar er zit zoveel in dat ik niet alles eruit kan halen om te zien of ik wat mis. Maar hij staat er en hij rijdt en daar gaat het om. Nog even een paar handtekeningen en dan naar de uitgang......via een securitycheck...... nog maar een half uurtje wachten. Dan eindelijk het haventerrein uit en de weg op. Pffff.
Wel even wennen aan het links rijdende verkeer, maar het gaat. Vooral lekker langzaam blijven rijden ook als ze achter je toeteren. Het meest opvallend van de hele bureaucratie is dat er zo te zien niemand iets gezegd heeft over de inhoud van de auto, want ondanks dat de kofferbak volgeladen is, en ik daar nog wel wat moeilijkheden mee verwacht had, heeft juist daar niemand iets van gezegd. Dus niet alleen is de bureaucratie ongelofelijk omslachtig, maar waar het nu juist wel om zou moeten gaan, daar is in ieder geval door de immigratie niet naar gekeken. Enfin, we rijden terug naar de poort om mijn paspoort op te halen en dan laat ik het jongetje van het agentschap achter met een lekker bedrag om van te gaan lunchen, want hoewel ik honger heb durf ik de motor niet te stoppen. De batterij was totaal leeg hadden ze ook al gezegd toen ze auto uit de storage brachten. Ja, dat had ik ook wel gedacht. Dus rij ik terug naar het hotel. Maar tegen de steile weg waaraan het hotel ligt, geef ik niet genoeg gas en dan slaat de motor toch af. Met geen mogelijkheid te starten en ik sta midden op de drukke verkeersweg, met auto's en bussen die zich langs mij heen proberen te wurmen. Er stopt nog een blanke man met een jeep en hij probeert mij nog een jumpstart te geven. Hij rijdt ervoor tegen het verkeer in om bij mij te komen. Maar de kabelklemmen zijn gekraakt en breken. Mischien wel door de koude in Nederland, want ik heb niet eerder gezien dat ze gekraakt waren. Hoe dan ook, het lukt niet om voldoende contact te maken. Wat een geklungel. Dan komen er een stuk of tien Afrikaanse jongens, die mij wel willen terugduwen de drukke rotonde op. Vandaar kan ik weer vooruit de helling afrollen in de andere richting. Het lukt, de motor slaat aan als ik de koppeling laat opkomen. De menigte van jongens en toeschouwers die op de sensatie zijn afgekomen juigt. Ik geef de groep helpers heel royaal een biljet van 200 Mets om wat te gaan drinken (want ik kon geen biljet van 100 vinden, 5 Euro) Dat wordt opnieuw met gejuig ontvangen en velen steken hun duim op. En ik rij weer. Dan met een heleboel gas de helling op naar het hotel en de auto door de smalle poort gedraaid en op de binnenplaats gezet. Motor uit en het zweet afvegen.
Dan nog even zoeken in de bak en prutsen, voordat ik mijnbatterijlader erop kan zetten. Een Zwitserse jongen helpt mij erbij. Hij is automonteur!!!
Ik ga nu eerst wat eten en even bijkomen en pas straks als het iets minder warm is de auto eens helemaal leeghalen en opnieuw inpakken om te zien of ik nog wat mis.
Ik heb nog een probleem, want ze hebben kennelijk in Nederland mijn nummerplaten van de auto gehaald. En ik heb natuurlijk geen Mozambikaanse, omdat ik alleen een tijdelijke importvergunning heb. Hoe dat nu weer moet, weet ik nog niet. Ik had de auto ook niet eerder van dichtbij gezien, dus ik wist niet dat de platen er niet zouden opzitten. Ben ik toch zonder platen de stad al doorgekomen en zelfs met heel veel aandacht vanwege die afgeslagen motor. Nou ik ben benieuwd hoe dat nu verder moet.
Tot misschien vanavond of morgen,
Fred
-
08 Februari 2011 - 14:51
Han:
Gefeliciteerd! -
08 Februari 2011 - 15:10
Yves:
Fred,
gefeliciteerd. Met name met de auto. Dat maakt het leven een stuk eenvoudiger neem ik aan. Je kan weg wanneer je wilt en zo.
Bedankt voor de mooie verhalen. Ik lees ze elke keer maar ik reageer niet altijd,
Het beste gewenst en neem een lekkere koude pils van mij. Ik zie de rekening wel verschijnen ;o) -
08 Februari 2011 - 15:55
Wim Ernst:
Van harte gefeliciteerd!
Met je verjaardag én met je auto
Ben benieuwd naar je volgende verhaal -
08 Februari 2011 - 16:11
Aad:
Hoi Fred,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Nog vele jaren in goede gezondheid gewenst zodat je nog de nodige reizen kan maken. Fijn dat je de wagen hebt en je gang kan gaan. Ben benieuwd hoe dat met de nummerplaten gaat. In elk geval wens ik je een goede reis en zoals de Zuid-Afrikanen zeggen "geniet het". -
08 Februari 2011 - 16:13
Mariette:
He Fred, van harte gefeliciteerd! Zo te lezen heb je geen saaie verjaardag gehad.... Het is leuk om je avonturen te lezen! -
08 Februari 2011 - 16:15
Walter:
Beste Fred,
Vanharte gefeliciteerd met je verjaardag! ook van marion en de kids.
Je hebt de afgelopen dagen heel wat gemopperd op de plaatselijke afrikaanse bureaucratie, maar jij als antropoloog had toch moeten inzien dat ze je alleen maar een onvergetelijke verjaardag wilden bezorgen. This is Africa. Fijn dat het bijna allemaal toch nog goedgekomen is en neem vanavond maar een lekker extra biertje om het te vieren en je verjaardag natuurlijk.
tot later,
Walter -
08 Februari 2011 - 16:27
Nelleke:
Hoi Fred,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Je verjaardagscadeau heb je al binnen, lees ik. Al is het dan wel je eigen auto.
Juist de dingen die anders gaan dan je had gedacht of gehoopt, maken dat je veel te vertellen hebt. Vanaf nu wordt het verder genieten!
Veel plezier. -
08 Februari 2011 - 17:03
Tom De Bruijn:
Hallo Fred,
Gefeliciteerd met weer een jaartje erbij. Als ik je verslagen lees trek 1 conclusie: never a dull moment.
Nog veel plezier, Tom de Bruijn -
08 Februari 2011 - 17:48
Tineke:
Gefeliciteerd met al je te vieren feiten!!!
We zullen as donderdagavond op je proosten.
Ik lees je verhalen met het nodige plezier, nog een paar verhalen en je kunt een boek uitgeven
-
08 Februari 2011 - 18:24
Jan Schokker:
"Hoewel ik het gevoel er nog niet bij heb, ben ik toch vandaag weer een jaartje ouder geworden. Bah, wat klinkt het oud, ik ben blij dat ik er niet te vaak aan hoef te denken"
Maar 1 x per jaar Fred. Gefeliciteerd met weer dat jaartje erbij en nog vele jaren in goede gezondheid toegwenst. Nu met tuut zonder nummerplaten op reis. Ik hoop je nog regelmatig te lezen. Goede reis.
-
08 Februari 2011 - 19:14
Hans Van Der Laan:
Hallo Fred,
Gefeliciteerd. Bedankt voor je verhalen; open weer elke keer vol verwachting mijn mailbox. Veel plezier met de auto.
Gr
Hans -
08 Februari 2011 - 22:06
Jovan:
Hallo fred,
Mooi verjaardags kado, je eigenauto.
Nog een paar hobbels te nemen, b.v. de nummerplaat van je auto, daarna komen de echte hobbels in de wegen.
In Nedersland was vandaag de eerste mooie dag van het jaar, zon en eindelijk geen wind meer.
Geniet van je verdere reis, dan doen wij dat ook.
-
09 Februari 2011 - 21:20
Arno Duijvesteijn:
Fred, ook van ons van harte gefeliciteerd met je verjaardag en je eerste overwinning op de afrikaanse bureaucratie.
Het was al leuk om je verhalen te lezen,
maar nu je je auto hebt begint het echte avontuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
