Exclusief? - Reisverslag uit Nederland, Nederland van Fred Daniels - WaarBenJij.nu Exclusief? - Reisverslag uit Nederland, Nederland van Fred Daniels - WaarBenJij.nu

Exclusief?

Door: Alfred Daniels

Blijf op de hoogte en volg Fred

03 Juli 2019 | Nederland, Nederland

Dinsdag 2 juli. Het is koud vanmorgen. Ik was vroeg wakker en moest eerst nog denken aan een filmpje op twitter dat ik zag. Experimenteel archeologen hebben de beelden op Paaseiland verplaatst door ze te laten ‘wandelen’. Met touwen erom trekken ze aan weerszijden om beurten waardoor de loodzware beelden uit evenwicht en naar voren toe getrokken worden, net als wij mensen lopen. Ik heb daar een maand geleden in Kruger over gesproken met de families die toen hadden aangeboden hun kampsite met mij te delen. Vooral die mevrouw Davov wilde graag weten hoe de Paaseilanders zoiets nu hadden kunnen doen. Ook de pyramidebouwers interesseerde hen enorm. Ik heb toen vertelt hoe ik het zou doen en hoe ik thuis een enorm zware poortdeur in mijn eentje verplaatste door hem zo te laten wandelen. Ook over de pyramidebouw heb ik gesproken over ideeën voor technische oplossingen waar nog geen archeoloog eerder aan gedacht heeft. Zou die mevrouw, of haar man of hun vrienden Pedro Diederichs of zijn vrouw mijn ideeën doorgespeeld hebben en is het nu uitgeprobeerd? Het zou me niet verbazen want zulke dingen heb ik in mijn leven al zo vaak meegemaakt. Heel wat inzichten die nu theorie zijn werden door mij bedacht en achter mijn rug om door anderen gebruikt. Bijvoorbeeld de beroemd geworden ‘clash of cultures’ of ‘clash of civilisations’ theorie. Daar heb ik over gepraat op UCLA tegen prof. Berger. Een paar maanden later werd het als een groot nieuw inzicht in de politicologie gepresenteerd door Professor Samuel Huntington, die er eerst een artikel over schreef dat enorm veel reacties kreeg en hij er daarna een boek over schreef. Of de PhD van Professor Kirk Endikot, die in zak en as zat omdat ie niet wist hoe hij zijn veldwerkgegevens moest ordenen en die toen van mijn partner Cornelia van der Sluijs mijn veldwerkrapport gekregen heeft en het toen net zo is gaan doen. Zijn PhD is daardoor een van de meest leesbare geworden, maar daarna heeft hij mij tot op de dag van vandaag genegeerd. Maar er zijn er nog veel meer. Bijvoorbeeld de televisieserie, ik geloof dat ie ‘Groeten uit de Jungle en Groeten Thuis’ heet. Dat idee had ik aan Joop Endemol beschreven en er zijn ook programmamakers bij mij thuis gekomen, maar achter mijn rug om is daar een serie programma’s van gemaakt door Reinout Oerlemans dat toen ontzettend origineel werd gevonden en een groot succes voor hem is geworden. Mijn leven lang en zeker tijdens mijn studententijd is het zo gegaan. Het beste is om maar helemaal niks te zeggen, tegen niemand, voorzichtig op feestjes en met alcohol, want die mensen zijn niet eerlijk over hun bedoelingen of ze vertellen niet wie ze zelf zijn. Materialistisch is het ook. Niet zelf onderzoek doen of iets origineel kunnen bedenken maar op zoek naar de kruimels van een ander. Terwijl waar de kruimels bijzonder zijn, de bakker natuurlijk nog veel meer kan.

Voordat ik aan mijn ontbijt ga beginnen zaag ik de roestvrijstalen onderdelen voor de boegspriet. Daar wordt ik wel warm van met dit koude weer. Ik heb vorig jaar een rvs dieselfilter uit de container op de werf gehaald. Daar had ik eerder de pot vanaf gezaagd om er een barbeque voor aan boord van te maken maar de bovenkant waar twee rvs pijpen op gelast waren had ik nog bewaard. Die pijpen passen precies om de windsurfermast heen dus zaag ik er nu drie stukken van af: een stuk pijp om over de mast te schuiven op de plek waar de boegspriet op de voorste beam geklemd wordt en twee stukken pijp met de helft van de aangelaste deksel er nog aan voor op de punt en in het midden van de boegspriet. Die dekselhelften laat ik er voorlopig aanzitten want daar kan ik de spanlijnen aan vastzetten. Na twee uur zagen en vijlen en schoonmaken zijn de drie delen klaar. Ik maak mijn ontbijt. Het is heerlijk weer geworden nu de zon iets hoger staat. Ik had van de week nog met Dillon gepraat over de windvaan zelfstuurinrichting die ik gemaakt heb. Het oorspronkelijke ontwerp is van Hanneke Boon en het ding schijnt goed te werken zonder gebruik van elektriciteit. Ik had hem thuis in Nederland gemaakt en in delen in een koffer meegenomen. Dilon heeft eerder met zo’n ding gevaren en volgens hem kan ik hem het beste helemaal aan de achterkant plaatsen, maar dan met een mogelijkheid om hem te verplaatsen van de ene romp naar de andere zonder dat de lijnen naar de helmstokken losgemaakt hoeven te worden. De windvaan werkt het beste als ie aan loef van het grootzeil staat. Dus als ik ga gijpen of overstag ga moet de windvaan naar de andere romp verplaatst worden. Er is op het dek zelf daar geen plaats voor vanwege de helmstokken dus er moet aan de binnenzijde van de romp op dekniveau een plank met een steun gemaakt worden. Er is weinig ruimte omdat de overloop daar ook al hangt en de bedieningslijnen voor de overloop-traveller en het touwladder ook. Ik denk dat de enige manier om de windvaan te verplaatsen waarbij de lijnen eraan vast blijven zitten is als de lijnen onder de trampoline door naar het midden van de achterbeam geleid worden en vandaar omhoog en dan naar de punten van de helmstokken. Ik zou ook de helmstokken naar achteren kunnen verlengen of achter de roerbladen zelf nog een klein roerblad bevestigen dat het grote roerblad stuurt maar daar zitten weer andere nadelen aan en dat doe ik liever niet. Ik ga op zoek naar een stuk 18 mm multiplex en zaag dat in twee gelijke delen. Daar moet de windvaan op komen te staan. Dan laad ik alles in de auto en bind de mast op de auto en rij ermee naar de werf. De boegspriet past mooi. Ik denk dat ik hem op de beams ga vastklemmen met de klemmen die ik over heb toen ik nieuwe kocht voor de neuswielen van de caravan. Die passen precies. Dan neem ik alles weer in de auto terug en rij naar de supermarkt om gezonde groenten en fruit en melk te kopen. Ik kook mijn potje bij de caravan en ga nog een lange tijd internetten want er is een snelle verbinding op dit moment. Ik volg op google Earth de hele kustlijn van Richardbaai tot de grens met Tanzania en maak 57 screenfoto’s van alle belangrijke plekken en rivieren en havens. Prachtig die Google Earth en geweldig dat je meteen foto’s kunt maken van de afbeelding op het scherm van je Iphone. Ik deed het eerder met de Navionics kaarten. Nu kun je ook zonder een internetverbinding over die informatie beschikken en je ziet op GoogleEarth de zandbanken liggen en zelfs waar de brandinggolven zijn en waar er bootjes liggen. Om half negen is het veel te koud geworden en ik ga naar binnen en zet een uurtje de ventilatorkachel aan. Om vijf uur smorgens als ik wakker wordt is het weer koud en ik zet opnieuw de ventilatorkachel aan en schrijf dit verhaal.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Fred

Een photo zegt meer dan 1000 woorden. Zie mijn photosite op Flickr.com/photos/AlfredDaniels. Gymn. B. Sociale- en Culturele Antropologie in Leiden. Vele jaren in Azie: India, Maleisie; Thailand. Onderzoek bij jagers/verzamelaarsvolken. Zeven jaar gereisd in de Verenigde Staten. Nu op reis voor een nog onbekend aantal jaren in Afrika. Op zoek naar het Paradijs: nog niet gevonden. Wel gevonden: het wonder op de planeet Aarde. onderstaand artikel n.a.v interview door Alfons de Wit. Alfred Daniels zoekt naar de oorsprong van het leven. Alfred Daniels maakte, na het behalen van zijn Gymnasium bêta-diploma een opmerkelijke keuze. Waar een studie medicijnen; mechanica of natuurkunde voor de hand zou hebben gelegen, koos hij voor culturele antropologie. “Ik was geboeid geraakt door de vraag waar het leven vandaan is gekomen en hoe de mensheid zich ontwikkeld heeft. Dan kun je de verhalen lezen van archeologen, die vaak moeten uitgaan van allerlei ver- en vooronderstellingen, maar je kunt ook zelf gaan kijken bij de jagers- en verzamelaarsvolken. Dat zijn volken die in de manier waarop ze met de natuur omgaan nog het dichtst bij de oorsprong van het menselijk leven zijn gebleven. Er zijn nog een paar kleine groepjes over in de wereld. Kijk, toen ik nog studeerde in Leiden bestonden er al wel onderzoeken waarbij enkele individuen van zulke jagers-en verzamelaarsvolken buiten hun woon- en leefgebied zijn onderzocht. Die waren meegenomen naar de beschaafde wereld en die heeft men toen geprobeerd te interviewen en hun taal en hun verhalen op te schrijven. Als je echter een beeld van hun leefomstandigheden wil krijgen dan zul je de mensen ook in hun leefomgeving moeten observeren. Of dat gevaarlijk is? Ik weet het niet. Je moet ze met open blik tegemoet treden en primitief kunnen leven. Gelukkig hebben we nu ook moderne medicijnen en snel vervoer voor als het mis gaat. Kijk zij hebben ook een bepaald comfort in hun leven, maar dat zit in kleine dingen en alleen als je met hen samenleeft kun je daar ook van genieten: lekkere dingetjes om te eten, een heerlijk beschut plekje om te slapen. Ze leven in kleine groepen van maximaal 35 mensen die van bladeren en takken een hutje bouwen. Als het voedsel, dat ze rond hun kampje verzamelen, begint op te raken pakken ze hun spullen op hun rug en maken ze een nieuw kamp een paar kilometer verderop. Als mens kijken ze echt door je heen. Ze hoeven niets van jou, dus het persoonlijke contact is alles voor hen. In Maleisie is zo' n groep waarvan bekend was dat ze zo schuw waren dat je er alleen maar lege dorpjes kon zien, waaruit de mensen weggelopen waren. Ik werd daar onmiddellijk geaccepteerd en toen ik vroeg waarom ze niet weggelopen waren toen ze mij zagen komen, zeiden ze ‘Als je ogen het zelfde uitstralen als je hart, dan kunnen we wel met je omgaan’. Misschien is dat bij mij het geval, want ik heb nog nooit problemen gehad om contact te leggen met zulke volken. Daniels ging op zijn twintigste al, over land, naar India. “in dat deel van Azie zitten nog wel 200 stammen, volken. Bovendien is India een van de oudste en meest invloedrijke culturen in Azie, met een grote diepgang. Op de universiteit ontmoette ik mijn vriendin Corry van der Sluijs, waarmee ik jarenlang samen heb gereisd. Helaas is zij in 2002 aan kanker overleden en sinds die tijd ga ik weer alleen op pad. Begin van dit jaar ben ik naar Afrika gegaan. Ik heb tweedehands een auto gekocht waarmee ik in de bush uit de voeten kan en ik ben eerst door het Krugerpark getrokken en daarna vooral in de Kalahariwoestijn. In zuidelijk Afrika leven de San of bosjesmannen. Er liggen ook nog savannegebieden, waarvan gedacht wordt dat het de omgeving is waar in de oudheid de eerste mensen rechtop zijn gaan lopen. Ook de dieren waarop ze gejaagd hebben zijn daar nog in het wild te observeren. Ja, de eerste mensen hebben zich ontwikkeld in Afrika; alle opgravingen wijzen daarop. Hoe zij hun eigen wereld beleven, dat is nu mijn belangrijkste thema. Het grootste verschil met ons is dat ze leven in een organische verbondenheid met hun omgeving. Alles in hun omgeving heeft een levende ziel en hoewel alles voortdurend van vorm verandert: alles groeit, alles beweegt, blijft het dezelfde ziel houden. Door de kracht van hun eigen ziel hebben ze mentaal invloed op hun omgeving. Daardoor hebben ze een volledig vertrouwen in de natuur en leven met de zekerheid dat ze altijd genoeg zullen hebben. Als ze bedreigd zouden worden of als er te weinig regen valt, dan trekken ze weg naar een ander deel van de natuur. Ze bezitten weinig maar ze hebben het gevoel dat alles om hen heen voor hen is. Het is inderdaad dichtbij het paradijs” Daniels doet zijn werk volledig onbetaald en ontvangt van geen enkele instantie subsidie. “Het zou wel lekker zijn, maar ik kan mezelf financieel net overeind houden. Ik ga wel naar internationale conferenties, maar ik heb voor mijn werk nog nooit iets gevraagd en ook nog nooit gesolliciteerd. Mijn manier van leven heeft als voordeel dat ik me geen zorgen hoef te maken voor een carrière, ik hoef geen baas naar de mond te praten, en niemand te overtuigen van het nut van wat ik doe. Ik doe dus precies datgene waarvan ik vind dat dat belangrijk is en dat dat nodig is. Daardoor kijk ik ook heel open naar de wereld om mij heen en vaak loop ik tegen zaken aan waarvan ik denk ‘dat niemand daar nou nog is opgekomen’. Als ik het dan belangrijk vind breng ik het onder de aandacht en kunnen degenen wiens baan dat is er misschien iets aan doen. Zo werd laatst een hele grote milieuconferentie gehouden in Kopenhagen. Ik kreeg het programma in handen en zag dat er geen woord in stond over flairs, dat zijn affakkelinstallaties op gas- en olievelden. Die staan 24 uur per dag te branden en roet uit te stoten. Ze brengen methaangas tot heel hoog in de atmosfeer, waar het niet kan uitregenen. Methaan is 23 keer slechter voor het broeikaseffect dan CO2. Ik heb een mail gestuurd naar de VN organisatie die verantwoordelijk was voor toezicht op de olie-en gasbronnen. Met de milieuconferentie in het vooruitzicht moesten ze wel met een standpunt komen. Twee weken na mijn mail was er 200 miljoen beschikbaar om het flair probleem op te lossen. Zo heb ik ook indertijd iedereen die ik kende gewaarschuwd om niet naar Afghanistan te gaan. Het is een wespennest daar. Ik ben zelf in 1975, toen er nog geen sprake van oorlog was, een maand door Afghanistan gereisd. Sindsdien bleef ik de ontwikkelingen daar enigszins volgen. De oorlog daar gaat volgens mij helemaal niet om Taliban of El Queda of om de ontwikkeling van vrouwen en arme mensen. Het gaat om wegvallende defensie budgetten aan het einde van de koude oorlog. Verder praat niemand erover waar de heroine van Afghanistan blijft. Het land is de grootste heroine producent ter wereld. Kofi Annan heeft eens gezegd dat er in de handel in verboden drugs in de wereld evenveel geld omgaat als in de autoindustrie van Europa en Amerika tesamen. Ook schijnt niemand te weten dat er grote olie -en gas voorraden gevonden zijn in het noordoosten van Afghanistan in het midden van de jaren zeventig, waarna er een stammenstrijd om de macht (contracten) ontstak. Ik heb er ook voor gewaarschuwd dat een enkele muntsoort voor heel Europa het onmogelijk maakt om verschillen in welvaartsontwikkeling tot uitdrukking te brengen, zoals voorheen gebruikelijk was door middel van inflatie van een muntsoort. Daarom waren de Peso, de Lira en de Dragme zoveel minder waard dan de D-mark en de Gulden. Het risico dat de ondernemers snel en flexibel konden incalculeren wordt nu dus afgewenteld op de overheid die geen ander middel beschikbaar heeft dan het door te schuiven op de belastingbetaler. Helaas wilde men naar deze adviezen indertijd niet luisteren, hoewel velen moeten hebben begrepen dat ik gelijk had. Het zal een kwesties van eigenbelang en geld zijn: mooie baantjes voor mensen met veel ego en een middelmatig verstand, wat ze echt niet opgeven voor het algemeen belang, ook al worden ze betaald om juist dat te behartigen. Zulk soort ongevraagde en onbetaalde adviezen doe ik de laatste twintig jaar wel een paar keer per jaar; soms met de politiek, soms met de ontwikkeling van onze samenleving of wat goed is voor ons allemaal." Alfred Daniels kijkt uit naar de maand december. Dan pakt hij weer zijn rugzak om voor enkele maanden af te reizen naar Afrika, op zoek naar nieuwe inzichten in het ontstaan en de ontwikkeling van de mensheid. Ik begrijp het leven nu wel veel dieper dan 30 jaar terug, maar het blijft een wonder en een passie om er zoveel mogelijk van te leren. ” Wie zijn reizen in Afrika wil volgen moet blijven kijken op de weblog: freddaniels.waarbenjij.nu

Actief sinds 26 Dec. 2010
Verslag gelezen: 179
Totaal aantal bezoekers 345306

Voorgaande reizen:

27 December 2010 - 15 Augustus 2023

Zuidelijk Afrika

Landen bezocht: