Spannend tot het laatste moment.

Gelukkig had ik me zorgen om niks gemaakt, want mijn boot lag er prima bij. De hoek waar de wind vandaan kwam was daar net iets gunstiger en je merkte op de werf veel minder dat het stormde dan op de camping. Dus ben ik opgelucht teruggereden naar de camping en heb met flink wat inspanning, tussen de buien door, het grote zeildoek afgehaald en opgevouwen en toen de caravan ingeklapt. Om half tien reed ik weg, richting het noordoosten. De auto reed lekker. Hij had gisteren nog de hele ochtend in de garage gestaan want ik heb de banden laten roteren. Daardoor zit de nog ongebruikte reserveband nu op een van de voorwielen en de andere voorwielband zit op een achterwiel. Deze grote en breedevbanden slijten op de voorwielen harder vooral als ik veel op asfalt rij. Ik heb er nu al 30.000 km mee gedaan. In totaal al 55.000 in Afrika gereden! Ik heb meteen een nieuwe velg gekocht voor het reservewiel want de oude velg kwam van een sloperij in Noord Namibie en kon alleen gebruikt worden met een binnenband erin. De banden laten balanceren en opnieuw uitlijnen. Maar ze konden de tierods, de stuurstanguiteinden, niet loskrijgen. Uiteindelijk hebben ze de hele stang erafgehaald en toen wel losgekregen. In tussentijd was ikzelf maar naar het winkelcentrum gelopen om wat te gaan eten en gelijk nieuwe kleren te gaan kopen want alles was zo vuil geworden.
Maar nu ga ik dus met sterke wind in de rug naar het noordoosten en kan ik lekker opschieten! Om 4 uur kwam ik in Pongola aan. Ik vind deze omgeving prachtig. Mooie groene valleien aan de voet van het hoogland van Swaziland. Velden met suikerriet en bomenrijen. In Pongola ben ik gestopt om eten voor een hele week in te kopen in de supermarkt. Brandstoftank bijgevuld bij het benzinestation en toen het stijle heuvelland ingereden richting het noordwesten. Het is maar 100 km tot Ithala, maar met de caravan erachter moest ik vaak in de derde of tweede versnelling omhoog en een enkele keer zelfs terug naar de eerste versnelling! De laatste kilometer van Louwsburg naar de poort is het eigenlijk verboden voor caravans. Dat stuk is zo steil naar beneden, dat je met een gewone auto niet meer terug kan! Ik noem mijn caravan daarom maar een traveltrailer en ga op vierwieldrive in lage gearing naar beneden. Bij de poort aangekomen moet je inschrijven en daarna nog 7 kilometer naar de receptie rijden bij de prachtig gelegen lodge. Daar moest ik opnieuw wachten op een klant die zo nodig voor mij langs moest rijden en een half uur nodig had om uitgelegd te krijgen waar de voordeur van zijn bungalow is, waardoor het al donker was toen ik de rit van 19 kilometer over een onverlicht vierwielspoor richting camping kon beginnen. Ik was hier in juli ook geweest, maar het was toch nog spannend omdat dit spoor onverlicht, heel smal en heel stijl is. Alleen voor vierwieldrives. En nu dus pikkedonker. Dan maar nog iets langzamer rijden en alleen in de tweede versnelling met lage gearing gebleven. Zo deed ik er wel meer dan een uur over en kwam ik echt in pikkedonker aan op een totaal verlaten en onverlichte kampplaats. Maar juist daarom had ik deze camping uitgezocht. Geen caravans, geen electriciteit, alleen een gasgestookte openluchtdouche en het geluid van een kabbelend stoompje over de rotsen in de rivier. Ik manouvreerde mijn traveltrailer op het mooiste plekje en daarbij zakte mijn voorwiel van de auto nog weg in een gat van meer dan vijftig centimeter dat afgedekt was met een hoopje stenen op een golfplaat. Ik kon er nog net vooruit uitkomen want zo'n plaat is natuurlijk nog glad ook! Afrika. Een hoop gedoe maar ik stond eindelijk zoals ik wilde en werd ook niet opgegeten door een leeuw of een luipaard of platgelopen door een olifant. Want er zijn hier ook geen hekken om dit kampje en alleen waarschuwingsborden dat je vooral savonds niet uit de auto of tent moet gaan vanwege de gevaarlijke dieren! Ik zag in het licht van mijn zaklamp nog wel een paar sterke gele ogen oplichten, maar ze waren dicht bij de grond en te dicht bij elkaar om van een groot dier te kunnen zijn. Dit is dus geen familiecamping.
De volgende dag ben ik de hele dag in mijn bed blijven liggen. Het was bewolkt en regenachtig en koud in dit hoogland. Ik viel gewoon iedere keer in slaap. Hapje eten maken, beetje internetten en weer in slaap. Alleen vogels gehoord en een groep ruziende bavianen gezien langs de rivieroever.
Nog een hele nacht geslapen en ook vandaag alleen een beetje om de caravan heen gelopen en gezeten en gekookt. Ik ben wel veel uren op het internet geweest om mij te orienteren op een of twee motoren voor mijn bootje. Bijvoorbeeld twee kleine yamaha motoren van ieder 5 of 6 pk in plaats van een 9,9 pk viertact. Dat lijkt mij veel voordelen te hebben. Een zo'n motortje weegt maar 27 kilo. Een grote weegt 46 kilo. Dat kan ik nog net zelf dragen en op af de boot tillen ook vanuit de boot en tijdens het varen om ze er eventueel vanaf halen en uit het zicht te brengen. Ik ben toch bang dat zo'n duur dingetje gestolen wordt. Ook kan ik twee kleine motoren na het zeilen naar de auto of de trailer dragen en daarin liggend vervoeren. Het geeft ook een betere spreiding van risico van kapotgaan en doordat de motoren dichterbij de rompen kunnen hangen is er minder kans op het doordraaien van de propellors in de lucht als er een golfdal tussen de rompen ontstaat. En je hebt veel betere stuurmogelijkheden met verschillen in gas geven en vooruit/achteruit schakelen van elke motor afzonderlijk. Ik heb dan evenveel vermogen (tweemaal 3,7 kw in plaats van eenmaal 7,3 kw) maar waarscheinlijk meer acceleratie en stuwkracht in het lage en middenbereik en misschien ook minder drag (waterweerstand) als je maar een motor nodig hebt en de andere opklapt. Eventueel nadeel is het sturen met twee motortjes die niet gemaakt zijn voor afstandbediening. Komt tijd komt raad!
Vandaag is een rustige dag met opruimen en schoonmaken en nadenken hoe ik verder zal gaan. Notities gemaakt van dingen die ik thuis kan maken en dan de volgende keer kan meenemen. In de auto was vorige week een grote pot verf omgevallen en misschien door de hitte was de deksel niet meer dicht. Ik ontdekte het pas toen ik de verf langs de scharnieren en rubbers over de buitenkant van de auto zag druipen. Een zootje. En omdat het tweecomponentenverf was waar de harder nog niet aan is toegevoegd duurde het ook een dag of tien voordat het taai genoeg was geworden om met een mes weg te schrapen. Blij dat ik geen nieuwe auto heb! Tegen de avond zag ik Kudus en waterbokken aan de andere oever. Ik wachtte tot ze naar beneden zouden komen, maar de kudus kregen mij in de gaten en wachten zolang totdat het te donker werd om ze dichterbij de rivier te fotograferen en ik ermee ophield. Alleen een jonge waterbok had mij niet door en daar heb ik een paar leuke fotos van kunnen maken. In de verte hoorde ik zebras maar ik heb ze niet gezien. Op de camping wel sporen van zebras en olifantenpoep en sporen van impalas in de zachte modder. Vannacht hoorde ik ook iets om de caravan scharrelen maar ik kon niet zien wat voor dier het was. Ik heb ook nog de grote tent in de zon laten drogen. Die heb ik in die 20 maanden dat ik in Afrika ben geweest alleen in het begin een paar keer gebruikt. Het katoenen TenCate doek is nog heel goed. Misschien kan ik er iets voor de boot van laten maken. Het is inmiddels heel donker geworden en er is nog geen maan. De sterrenhemel is prachtig. Je kunt de melkweg heel goed zien. Maar niet zoals ik het zag toen ik in 1975 aan de grens tussen Iran en Afghanistan was. Midden in de woestijn met de dichtsbijzijnde stad op 130 kilometer afstand en het was vrieskoud. Er was geen maan maar het sterrenlicht was zo helder dat ik de schaduw van mijn lichaam op de grond kon zien. De melkweg leek wel een gesloten massa sterren als een heldere witte band. Maar vannacht is het ook heel mooi en een waardig afscheid van weer een heel bijzondere periode in Afrika. Nog een dag hier. Maandag ga ik verder richting Johannesburg. Nog een tussenstop en dan dinsdag arriveren. Ik moet ook wat data bijkopen op mijn iphone want die hield er vanmorgen mee op.
Oh oh, ik ga naar binnen. Ik zat te soezen in mijn stoel naast de caravan, maar ik wordt wakker van de alarmroep van Impalas een paar honderd meter verderop en ik hoor een gebrom niet ver bij mij vandaan. Misschien hyenas? Ik heb geen voedsel buiten liggen en de afwas ook gedaan, maar ik heb wel veel open voedsel in de caravan. Dan maar naar binnen en in ieder geval de onderdeur dichgetrokken. O ja ik heb een half blik tomaten weggegooid in de bosjes. Misschien heeft dat een dier aangetrokken. Wat is blikvoer toch vies in vergelijking met vers. Maar misschien vind die hyena het wel lekker; eten ook het half bedorven vlees dat leeuwen achterlaten.