Vierdagen actie

Vrijdag 6 april. Vanmorgen was het opnieuw windstil weer. Toen de zon doorbrak werd het goed heet. Ik ben bij de caravan gebleven om wat klusjes te doen in de schaduw. Dan rol ik ook de ankerlijn uit. Honderd meter is nog een heel eind. Het is precies zo lang als dit kampeerterreintje van de club. Er zit veel rek in de lijn als ik er over de volle lengte aan trek. Dan test ik de lijn uit in het water. Hij zinkt niet maar blijft ook niet op het water liggen. Dat is precies goed. Als ik hem binnenhaal kan ik gemakkelijk het water eruit trekken maar het materiaal zelf neemt geen vocht op. En de lijn laat zit gemakkelijk in een plastic tas plooien. Dat ziet er allemaal wel heel goed uit dus. Kijken of ik er nog een bij kan kopen en een flink eind ketting. Dan ga ik bij het secretariaat van de club een wifi code kopen. Voor 15 rand (1euro) voor een hele dag wifi bij het clubhuis en in het restaurant is voor mij goedkoper dan een prepaid kaart van Vodaphone dus dat doe ik voorlopig maar eens in de paar dagen. Dat is nu genoeg voor mij. Ik post mijn verhaal: “een week in zeven dagen” Dan neem ik de emails en de Whatsapps door. Tegen de middag steekt er wat wind op. Dat brengt een beetje verkoeling. Ik ga naar de boot en maak de voorste beam aan bakboord klaar voor de blokken en lijm ze er dan op: nu wel aan de voorkant van de beam en niet aan de achterkant. Ik begrijp nu ook hoe ik de fout heb kunnen maken. Het was mijn eerste dag hier en ik wilde wat doen, maar ik was vergeten dat ik die beam al helemaal had uitgelijnd en dacht dat ie nog verder naar voren moest komen. Jammer van het extra werk en de beschadiging aan de lak. Aan de stuurboord kant maak ik de beam klaar voor de blokken maar ik ben bang dat ik net niet genoeg lijm zal hebben en ik heb ook niet genoeg lijmtangen vrij om het goed te doen dus dat moet morgen dan maar verder. Ik hou vroeg op en ga douchen en internetten en kijken hoe de kinderclub zeilles krijgt in Lasers en in Topas en in Optimistjes. Er staat heel weinig wind maar ze gaan net leuk vooruit. Een hele grote catamaran die al heel de week met zijn achterkant op het droge strandje tegen de oever lag wordt nu weggesleept. Terug naar zijn plaats aan een van de steigers. Een monteur die aan boord aan het werk was had mij verteld dat allebei de motorkamers vol met water gelopen waren ( zout water) en ze hebben er heel veel werk aan gehad om ten minste de motoren weer draaiend te krijgen. Ze hebben lekkage gehad in de waterkoeling van de motoren. Ik praat erover met mijn buurman op de camping die hier ook staat omdat ie op de werf aan zijn boot werkt. Ikzelf denk altijd dat een boot een vierdimensionale constructie is. Voor iedere meter meer lengte neemt ook de breedte, de hoogte, de dikte van het materiaal, het gewicht toe. Daarmee ook de zorgen en de benodigde tijd en de kosten. Exponentieel dus. Een boot die tweemaal zo lang is weegt acht keer zoveel en heeft ook acht keer meer zeil- en motorvermogen nodig maar kost zestien keer zoveel aan tijd en geld want je moet veel meer hulpmiddelen aanbrengen en accomodatie voor meer personen creeren. Bijvoorbeeld zes lieren in plaats van een, electriciteit, oven, koelkast, watermaker, grote bijboot, reddingsvlot, radar en alleen al een derde van de totale kosten van de bouw van een groter jacht gaan op aan de inrichting. Alleen het plezier om op het water te zijn neemt er niet van toe. Kijk maar eens hoe leuk die kinderen varen in hun kleine bootjes terwijl de eigenaar van die grote catamaran al wekenlang alleen maar grote zorgen en grote kosten heeft en nu nog steeds niet op eigen kracht van het strandje naar zijn steiger kan varen.
Vanavond is barbeque-avond op de club en ik bestel een T-bone met frietjes: 6 euro 50. Als ik naar bed ga wordt ik om elf uur alweer wakker. Er is veel herrie van uitgaand publiek in de tweede haven. Autos, motoren en harde muziek. Het is bijna windstil dus dan reikt het geluid ver. Maar dat duurt maar een uur want dan komt opeens de Zuidwesten wind met kracht binnen. Voor de zekerheid zet ik mijn auto voor de caravan om de wind te breken. De herrie van het uitgaanspubliek wordt nu overstemd door het geluid van de bomen en het tentzeil. Het is inmiddels half een en ik ga een pot thee zetten omdat ik nog dorst heb en dan dit verhaal van de dag schrijven. Kwart over een. Ik ga proberen nog weer in slaap te komen. De caravan schudt af en toe in de windvlagen.
Kwart over twee. De Zuidwester neemt nog steeds in kracht toe. Nu al een windkracht zes of zeven. De caravan staat te schudden, het grote zeil staat te klapperen. Het bestek en de pan waait van de campingtafel. Ik verzet de auto nog een keer om hem goed voor de wind te zetten. Als het niet erger wordt dan dit red ik het wel, anders moet de ik luifel misschien naar beneden gaan halen. Het is niet koud, ik kan in mijn korte broek naar buiten. Gisteren had ik net nieuwe batterijen in mijn koplampje gedaan dus nu krachtig licht als ik snachts in actie moet komen.
Ik wordt om zes uur smorgens weer wakker. De wind is geleidelijk afgenomen vannacht maar begint nu weer iets aan te swellen of te draaien want ik hoor buiten de caravan naast het hoofdeind van mijn bed iets klapperen dat ik eerder niet hoorde. Gelukkig houdt het na een paar minuten op dus ik kan nog even blijven liggen.

Na de vermoeiend nacht ben ik vanmorgen maar langsaam op gang gekomen. Toen ik uiteindelijk in mijn auto stapte ben ik gaan informeren of ik ergens nog zo’n zelfde ankerlijn erbij zou kunnen kopen. Nee, dit was voorlopig a de laatste. Dan zie ik dat er een braderie is op het grasveld bij de brug. Even daar naartoe en er rondscharrelen. Ik koop er wat versgebakken samosas en een zelfgebakken bananabread voor de lunch en een roestvrijstalen barbequerooster met opklapbare pootjes dat een man zelf gemaakt had. (7euro) Dan rij ik terug naar de werf. Eerst een nieuwe pot epoxylijm kopen. Dat is toch zeker al de vierde sinds ik begonnen ben aan die beams. Er zit twee kilo in en dat kost 35 euro. Ik kan maar een houtblok oplijmen voordat ik het tweede erbovenop zet anders verschuift het. Dan eerst maar deze een aantal uren laten drogen.
Ik haal het dekzeil van de boot er helemaal af en leg het op de vlakke vloer van het naastliggende terras. Dan spuit ik de boot helemaal af met mijn oprolbare tuinslang. Extra hard spuiten op de ramen en luiken dan kan ik zien of er nog lekkages zijn. Ik loop terug naar de caravan om een fles afwasmiddel te halen en boen dan de dekjes en opbouw met heel veel sop en heel veel water. Wat komt er ondanks het dekzeil nog veel vuil van die rotbomen die ze hier geplant hebben. Je kunt je geen slechtere keuze van beplanting bedenken. Ze staan niet eens in de zuidwesten windrichting maar achter de werf en ze zijn ook zo hoog geworden dat ze de wind laag bij de grond ook niet eens goed tegenhouden. Je hebt er dus alleen maar heel veel rommel van want ze laten per boom dagelijks een paar kilo naalden vallen. Ik denk dat het een australische eucaliptus is. Ik ben benieuwd of die alsnog getopt kunnen worden en er een echte beveiliging tegen de zuidwester zou kunnen komen. Het lijkt alsof deze club de laatste vijfentwintig jaar niet meer geinvesteerd heeft zoals in heel het land het geval is sinds de ANC aan de macht is en negatieve campagne voert over de blanke bevolking. Zo, mijn bootje ligt er weer schoon bij, (de eerste naalden vallen er ook alweer op. ) Nu kan ik tenminste overal bij om het verder op te tuigen en bootbeslag erop te monteren. Ik hoor dat er een hele week met regenachtig weer voorspeld wordt. Misschien wel goed om klusjes te doen die veel denken en meten maar minder werktijd kosten. Ik vouw het dekkleed op en leg het achter in de auto. Dan lijm ik het tweede blok bovenop het eerste. Als alles vast zit hou ik ermee op voor vandaag. Kippetje eten in de bar met een biertje erbij. Rugbywedstrijd op de tv boven de bar trekt wel wat publiek. Nog een liter groene thee drinken en naar bed.
De zondag is onrustig begonnen met zware regenval en harde wind. Heel wat keren heb ik mij afgevraagd of het oude zilverdoek dat ik over de caravan en luifel heb gespannen zou scheuren of net nog niet. Deze regen woei diep onder de luifel en maakte alles nat wat daar stond. De grond kan veel absorberen maar nu bleef er heel veel water staan. Het zilverdoek is wel gedeeltelijk uit de band gescheurd op de plekken van de ringen maar gelukkig niet doormidden gescheurd. Ik had vorig jaar al naar een nieuw doek gezocht maar kon het hier in Richardsbay niet vinden. Er is wel goed zeildoek te koop, kwalitatief veel beter dan dit, maar niet met zo’n gemetaliseerd oppervlak. En dat maakt dit doek nu juist zo bijzonder. Het scheelt wel tien graden onder dit doek als de zon staat te bakken. Zilverfolie wordt ook in de ruimtevaart toegepast om satelieten te beschermen tegen oververhitting omdat er daar geen atmosfeer is die de zonnestralen tempert.
Ik blijf voorlopig binnen en ik ruim de caravan op van binnen zodat ik nog een beetje meer vloeroppervlak te zien krijg. Echt Nederlands, als het buiten slecht weer is ga je het binnen gezellig maken. Ik rol de gordijntjes op want nu wil ik wel wat licht binnen hebben. Ik heb leuke vitrage en oranje overgordijnen dus dat staat gelijk heel vrolijk en gezellig. Dan ga ik op mijn IPhone een lijst maken van wat er nog aan de boot gedaan moet worden. Pfff, dat is nog een heleboel. Terwijl ik zo op mijn bed liggend bezig ben valt de stroom uit. Ik heb geen zin om in de stromende regen uit te zoeken wat er is gebeurd en met al die plassen regenwater is dat misschien ook gevaarlijk dus ik laat het zo. Pas tegen een uur of twaalf houden de stortregens op en gaat het gewoon regenen. Dan kleed ik mij aan met dichte schoenen, jas en paraplu en ik stap in de auto om er even uit te zijn. Ik ga een muttoncurrie eten bij het afhaalrestaurantje aan de tweede haven. Hmm lekker. Ik had wel honger gekregen, want ook nog niet ontbeten. Het wordt geleidelijk aan steeds droger en de winkel d neemt ook af dus ik rij naar de boot. Ook hier overal diepe plassen water. Ik heb mijn nette kleren aan en beperk me tot het opruimen van de rommel rond de boot op de plek waar het dekkleed overheen was gespannen. Overal restjes bouwmateriaal. Dan ga ik de binnenkant van de rompen controleren op waterdichtheid. De luiken zijn prima waterdicht gebleven maar langs de raampjes lekt het nog iets. Ik had er gisteren ook speciaal de waterslang op gericht om dat te testen en al uit voorzorg een tube siliconen gekocht. Eerst maar verder laten drogen en de rompen van binnen schoonmaken. In plaats van een hoosblik gebruik ik een mob, zo’n soort dweil aan een stok. Deze heeft ook nog een eigen uitwringmechanisme. Ik kocht hem in december bij een winkel hier die allerlei nieuwe producten verkoopt. Hij neemt prima al het vocht en stof op en je kunt er gelijk ook de binnenwanden mee schoonboenen. De ruimte in de boot is lang en smal en diep onder de vlonders dus dan is een stok handiger dan op je knieen erin kruipen en diep moeten bukken. Zo heb ik deze reis uit Nederland ook een grijpstok meegenomen: zo’n ding met een knijphandvat aan een kant en een grijparmpje aan de andere kant. Ideaal om even iets te pakken waar je anders slecht bij kan. Ik hoef nu niet eens de romp in te klimmen. De vlondertjes waarvan ik er een paar nieuw gemaakt had moeten hier en daar nog aan de hoeken afgerond worden of een randje eraf om ze goed vlak te laten passen. Simple klusje voor nu. Ik probeer ook een strandstoeltje uit dat ik al jaren geleden in de auto had gelegd. Het is zo’n heel laag stoeltje maar wel met een lekkere rugleuning. Daarmee kan ik net comfortabel zitten ook als het luik boven mij gesloten is. Dat is genoeg voor mij. Vanuit dat stoeltje kan ik wel goed naar buiten kijken door de raampjes en de instap, maar niet rechtvooruit. Om vooruit ook goed zicht te hebben moet ik rechtop staan of er moet een hoger zitje bijkomen zodat mijn hoofd goed ver boven de luikrand uitkomt. Dan ga ik de helmstokken opmeten en nadenken en nieuwe plannen maken. Vervolgens de dekindeling opmeten. Waar de motoren en de zwemtrappen komen moeten openingen in het trampolinedoek gemaakt worden. Of is het economischer om dat doek gelijk al anders te knippen? Krijg ik het dan nog wel mooi strak? Langs de voorkanten van beide rompen waar buiswater kan opspatten wil ik dichter doek kunnen inweven. Ook aan de buitenzijde van de punt naar de eerste beam wil ik veiligheidsnet spannen. Hoe zal ik het aanpakken om het trampolinedoek zo efficient mogelijk tussen de rompen te spannen. Ik heb twaalf meter vijftig gekocht en het is 150 cm breed. Maar het echte ophangen zelf komt pas het op allerlaatst want als ik dan nog ergens anders bij moet moet ik elke keer op het “dek” klimmen of eronder kruipen.
Lekker zo’n zondagmiddag. Eindelijk even rust van alle drukte en werkgeluiden die je hier de hele week op de werf hoort. Even in stilte genieten van hoe mooi de boot is geworden nu die heel schoon en nieuw in de lak staat te glimmen met zijn prachtige vormen en sterke kleuren rood zwart en wit. Fijn dat ik vanmorgen een to-do lijst gemaakt heb dan hoef ik niet steeds alles in mijn herinnering te houden. Tegen donker rij ik terug naar de caravan. Dave is juist nog een paar tijdschriften komen brengen en staat nu te praten met de buurman. Ik laat hen mijn caravan van buiten en van binnen zien. De buurman heeft de electriciteit in de aansluitpaal gerepareerd. Hij vindt mijn zelfontworpen caravan heel facinerend. Dave is vooral geinteresseerd in de zelfstuurinrichting die ik gemaakt heb voor mijn boot en die hij ziet liggen. Hij wil er graag ook een maken voor zijn boot maar voorlopig is dat ding nog niet getest en ik moet er ook nog lagers in maken die ik nu uit Nederland heb meegenomen. Kleine aslagertjes uit rollerskates! De kantine is al dicht dus het is te laat om hen uit te nodigen voor een biertje. Als ze weg zijn ga ik een grote pot thee zetten en op bed liggend de tijdschriften lezen. Gelukkig is de wind afgenomen en hoewel het nog regenachtig weer blijft is het nu even droog.
Ik ga mijn verhaal schrijven. Het is nu tien uur geworden. Ik ga slapen.

Maandagmorgen. De zuidwester is uitgeraasd en eerst is het windstil en dan komt de wind uit het noorden. Dat is veel rustiger zo. Ik ga bij de caravan de materialen tevoorschijn halen die ik bij mijn to-do lijstje horen en die ik ( misschien) al heb. Dan maak ik nog een paar onderdeeltje om de helmstokken op de roeren te kunnen vastzetten en in hoogte te stellen. Tegen de middag ga ik naar de supermarkt. Ik koop veel fruit en groente want dat krijg je met die restaurant bezoekjes te weinig binnen. Een saucijsenbroodje hebben ze ook, maar zoals al het kant-en-klaar warm eten ziet het er lekkerder uit dan het smaakt. Jammer dat deze cultuur zo’n moeite heeft met iets smakelijk klaarmaken. Ik denk omdat de zwarte bevolking zelf echt volledig smakeloos eet, met een soort pap en slappe frietjes en gekookte kip en drankjes met waterige smaakjes. Zelfs de pepsi bij burgerking smaakt naar niks. Nee, als ik iets mis uit mijn jarenlange reizen in Azie is het lekker eten. Het saucijsenbroodje is dus slap en futloos. De producten zijn er wel, maar ze maken er niks van. Dat lijkt wel op te gaan voor heel Afrika. Dan maar genieten van lekkere druifjes en mandarijntjes want de boeren en tuinders doen wel hun best om geweldige producten te maken. Terug bij de boot besteed ik heel de middag aan passen en meten en uitproberen hoe ik zal gaan liggen en hoe ik betere ventilatie kan realiseren en hoe de binnenruimte verder zo efficient mogelijk ingedeeld kan worden met opbergnetten langs alle wanden die dan gespannen moeten worden. Dan komt een van de mannen langs die op een boot woont en die ik elke dag zie. Hij loopt heel moeilijk vanwege een versleten heup. Hij heeft daar ook veel pijn aan. Een paar dagen terug is hij bij een orthopedisch chirurg geweest en die gaat hem volgende week opereren. Hoewel die chirurg een van de beste van het land is met heel veel ervaring en vele onderscheidingen is hij er toch wel angstig voor. Vooral omdat hij op het internet gezien heeft wat ze allemaal gaan doen bij zo’n operatie. Al de hele week komt hij iedere dag even een praatje met mij maken en ik probeer hem steeds even opvte beuren en gerust te stellen. Vanmiddag vertelde ik hem het verhaal hoe ik in Nederland in een ziekenhuis zag dat mensen een verjaardag kwamen vieren bij een man die ook aan zijn been geopereerd was: met een fles whiskey en een kilo gerookte paling onder hun jas. Want wie geopereerd wordt heeft misschien wel pijn maar is niet algemeen ziek of beroerd. Daar moet ie enorm van lachen. Hij gaat nu opgeruimt een douche nemen en komt even later terug met een goede fles witte wijn voor mij: KWV. Kooperatieve Wijnmakers Vereeniging. Een van de oudste en beste wijnmakerijen in Zuid Afrika. Ik leg hem dankbaar in de auto en ga nog even het grootzeil hijsen om te meten waar dan de overloop komt en of die ook vrij blijft van het trampolinedoek en de zwemtrap die ik daar ga ophangen. Het zeil hijst nu heel gemakkelijk en nog belangrijker: het zakt ook snel en gemakkelijk terwijl de grootschoot gewoon op spanning kan blijven en laat zich daarom veilig en goed door een persoon reven en veilig en goed opvouwen en gemakkelijk met een of twee touwtjes vastbinden. Dat zijn heel belangrijke dingen vooral als je alleen vaart. Dank je wel James Wharram en Hanneke Boon. Geen gepiel met een railsje in de mast en met allerlei storingsgevoelige en peperdure en in de weg hangende reefconstructies waarvoor je eerst tegen de wind in moet gaan varen om ze met gevaarlijk klapperende zeil en zwiepende giek te bedienen. Nee, dit zeil is goed ontworpen, met hele korte zeillatten en met drie riffen erin en met een kort gaffeltje dat een mooi bovenprofiel geeft zonder dat er schade aan het zeil kan ontstaan zoals bij catamarans met een doorlopende zeillat bovenin en net als een zeil van een windsurfer plooit het met een slurf om de mast heen (sleef) zodat er een vleugelprofiel ontstaat (softwing). Daarin zijn ook de hijslijnen weggewerkt zonder enige verstoring van de aanstromende wind. De mast kan daardoor ook helemaal rond en dicht zijn waardoor hij in alle richtingen even sterk is en niet draaibaar gemaakt hoeft te worden en geen zalingen nodig heeft en geen diamantverstaging nodig heeft en helemaal gesloten kan zijn waardoor hij blijft drijven. In de wetenschap is erover nagedacht wanneer je nu met zekerheid kunt zeggen dat het ene beter is dan het andere. Dat heet de Wet van Occam. Die luidt: als iets met minder middelen en minder moeite een gelijk of beter resultaat geeft mag je met wetenschappelijke zekerheid zeggen dat dat beter is. Proficiat James en Hanneke: op jullie bescheiden manier heb je ook met deze originele oplossing weer laten zien dat Beter echt bestaat. Maar waarom doet niet iedereen het dan zo? Vraag dat maar aan de mastenmakers en de makers van reefinstallaties. Die willen wel kleine verbeteringen verkopen bij hun bestaande product maar niet toegeven dat het helemaal beter kan met minder. En zo is alles wat we doen en wat we hebben gericht op verbetering door uitbreiding van het bestaande (geleid door ego en commercie) in plaats van herziening van het bestaande door iets dat in zijn geheel beter is of hetzelfde kan maar eenvoudiger is.
Ook daar is in de wetenschap over nagedacht en dit wordt de Wet van Kuhn genoemd.
Het is al laat geworden en ik ga snel terug naar de caravan. Even douchen en dan mijn linzen met verse groenten koken hmm lekker flesje wijn erbij.