NaKerst: woensdag 26, donderdag 27, vrijdag 28
Door: Alfred Daniels
Blijf op de hoogte en volg Fred
28 December 2018 | Zuid-Afrika, Bronkhorstspruit
Het is Tweede Kerstdag. Vandaag ben ik de hele dag op de camping gebleven. Het was lekker koel met een fijne motregen die nauwelijks voelbaar was maar wel heerlijk verkoelend. Ik heb de onderbak van de caravan opengemaakt en gekeken wat ik daar nog allemaal in had gestopt. Het is zoiets als de schuur van je huis. Toen heb ik de achterbak van de auto opgeruimd: schuur nummer twee. De onderdelen die ik de vorige keer gemaakt had om twee dollies van te maken kwamen weer bij elkaar te liggen: drie kleine wieltjes per dollie, 18mm multiplex voor een houten frame, twee asjes van hardhout. Ik kan niks beters bedenken en besluit ermee door te gaan. Ik boor asgaten in de plankjes ( de assen zelf hoeven niet te draaien, de wieltjes hebben naaldlagers ). Dan maak ik nog wat versterkingen voor het frame en zet het met epoxylijm en grote houtschroeven in elkaar. Ik heb niet genoeg houtschroeven van deze maat dus voorlopig zet ik maar een dollie in elkaar. Ik hoop dat het sterk genoeg is en dat de draagkracht van de wieltjes en de lagertjes genoeg is. Ik ga uit van 100 kilo last per wieltje. Op de wieltjes staat dat de maximale belading per wieltje 140 kilo kan zijn. Ik hoop dat dat Europese kilo’s zijn en geen Chinese kilo’s. Morgen nog eens verder mee gaan. Dan ruim ik de bijrijdersstoelvan de auto op: schuur nummer drie. Daar ligt het handgereedschap plus de onderdelen waar ik die dag mee bezig ben. Achteraf gezien had ik die bijrijdersstoel beter eruit kunnen halen en thuis kunnen laten, hij neemt alleen maar ruimte en gewicht in. Er heeft een keer een Himba en een paar bosjesmannen in gezeten en die gaan ook nog wel op de bagage mee. Aan schuur nummer vier: de caravan zelf, doe ik nog even niks. Daar liggen de zeilspullen: zeilen, pakken, lijnen, elektra, ankers enz al redelijk geordend, maar nu natuurlijk ook helemaal vol. Er is alleen nog een paadje naar mijn bed vrij. Het wordt tijd dat de boot klaar is dan krijgt dat allemaal een eigen plek en kan ik gaan weggooien wat ik echt niet meer ga gebruiken. Schoonmaken is een probleem als alles zo vol ligt. Zo ben ik de hele dag bezig. Het lijkt me niet verkeerd om tweede kerstdag niet de straat op te gaan maar rustig “thuis” te blijven. In de ochtend hoor ik nog een soort kerkdienst in het Zulu. Wat kunnen die predikers toch ook ‘gedreven’ praten. Al is het nog niet zo theatraal als zo’n evangelische dienst in de Verenigde Staten. De middag hoort vast toe aan heel veel alcohol en heel hard rijden, dus ik blijf thuis. Tegen de avond kook ik mijn linzensoep met broccoli en bloemkool en een paar eitjes. Dan is dat tenminste ook op en kan ik morgen vers gaan halen. Half tien, ik ga naar binnen en naar bed.
Donderdag 27 december,
Vandaag wordt het een snikhete dag. Er staat geen wind en er is geen bewolking. Ik heb ringen nodig om tussen de wieltjes te doen. De maat van de as is 25 millimeter. Ik besluit om ze van nylon te maken. De keukensnijplank is toch wel aan vervanging toe dus ik boor er met de gatenzaag zestien ringen uit. Dat kost me wel een paar uur, want iedere ring betekent tweemaal zagen. Het nylon gaat smelten aan de zaagrand en die smeltrand moet er dus ook weer vanaf gevijld en gebeiteld worden. Dan wordt het ook bij de disselbak van de caravan waarop ik sta te werken te heet om nog iets te doen. Ik ga even douchen en een grapefruit eten voor nieuwe energie. Dan rij ik naar de winkel op de werf en koop er lange schroeven en ook nog een meter draadeind van 8 mm. en zestien moeren en kleine ringen en een stuk nylonslang om over de randen van de dollies te buigen zodat de verf van de boot niet beschadigt. Ik rij door naar de supermarkt. Ik koop er wat peultjes en grapefruits en melk en groene thee en lamskoteletjes. Bij de Clicks( een soort Kruitvat) koop ik een USB ventilator. 5 volt, made in SouthAfrica met twee jaar garantie. Andrew had er een paar gekocht voor de slaapruimtes van zijn Tehini. Handig formaat, zelfs voor in de auto. Verbruikt heel weinig stroom. Een 12volts ventilator voor de watersport kost al gauw 100 euro, deze kost 9 euro. Hij is bijna geruisloos. Terug bij de caravan heb ik eerst een liter lekker koele melk opgedronken. Dat geeft nieuwe energie. Daarna zet ik de tweede dollie in elkaar met de nieuwe schroeven en epoxylijm. Ik zie dat ik de eerste dollie niet helemaal mooi uitgelijnd heb gekregen. Bah, daar moet ik dus nog een aanpassing voor bedenken, terwijl de lijm al droog is! De tweede dollie zet ik in elkaar met de as en de wielen er al in zodat ik beter kan zien of alles mooi recht en haaks is. Eerst even de bandjes op de maximale spanning brengen. De grote compressor die ik normaal voor de autobanden gebruik heeft maar enkele seconden nodig om de kleine bandjes tot drie bar op te pompen. Ik controleer ook meteen alle andere banden: vier hele grote van de auto, vier ralleybanden in normaal autoformaat van de off-road caravan, twee kleine bandjes zitten op de dissel van de caravan en nu dus zes voor de zelfbedachte en zelfgemaakte dollies. Ik hoop wel dat die dollies ook sterk genoeg zullen zijn, want al is het idee wel goed, ze zijn wel minimalistisch van uitvoering. Ze zijn met opzet zo klein zodat ik ze aan boord van de boot mee kan nemen en uit elkaar kan halen. De wieltjes kan ik dan op de boot gebruiken als fenders (stootkussens). Dan blijven er alleen nog twee houten frames over en daar kan ik bijvoorbeeld flessen of motorolie in rechtop zetten. Ik steek de barbecue aan en terwijl de houtskool heet wordt ruim ik het gereedschap op. Het is nu weer helemaal windstil en heel broeierig warm. Na het eten ga ik even naar het zwembadje. Daar is het heel druk met spelende jeugd. Het water is lauw. Terwijl ik in een hoekje wat verkoeling zoek zie ik de lucht vanuit het noorden dichttrekken. Ik hoor al onweer in de verte. Over het midden van het zwembad ligt een boomstam van een meter of vijftien lang. Daar kunnen de jongeren goed hun evenwicht op oefenen. Ze knokken wie er het langst op kan blijven staan en natuurlijk winnen de grootsten. Ik loop terug en ga douchen en even internetten en dan op bed onder het muskietennet dit verhaal schrijven. Met de ventilator aan want het is bloedheet, zelfs nu het donker is. 8 uur. Het begint nu serieus te onweren en een beetje regen valt maar het is nog steeds windstil en heel broeierig. 11 uur. Ik wordt wakker van de naderende storm. Het is nog droog. 2uur ik wordt weer wakker van de wind, het is nog droog. Het is afgekoeld. De ventilator kan uit. Het raam kan dicht. Het bovenste stuk van de caravandeur blijft open. Dit is het stilste moment van de nacht. Zelfs de kikkers en de krekels slapen. Er zit nog wat thee in de pot, ik had er een stuk verse gember bij gedaan. Lekker.
Vrijdag 28 december.
De regen, die ik zo graag vannacht had willen hebben, is vanmorgen pas begonnen. En het is niet meer droog geworden. Balen, dat is nu al de vierde dag dat ik niet alles kan doen wat nodig is. Ik ga onder de luifel van de caravan maar zo goed mogelijk verder met de dollies. Ik snij de dikke nylon slang in stukken en snij die stukken in de lengte open. Nu kunnen ze over de houten randen geduwd worden zodat de verf van de boot niet beschadigd als ie erop rust. Dan zaag ik de roestvrijstalen draadeinden in vier delen en boor gaten in de dollies en draai moeren op de einden van de draadeinden (binnen en buiten) waardoor ik de zijplanken van de dollies fixeer. Ik hoop dat dat nog een beetje extra sterkte geeft als de dollie bijvoorbeeld in een gat wegzakt of tegen een steen botst of tegen een opstaande rand moet rijden. De vloer van de werf zit vol met gaten en kuilen en de wieltjes zijn maar klein. Het zal wel spannend worden en wat doe ik als het niet lukt en de dollies eronder breken? Dan heb ik waarschijnlijk schade aan de boot en hoe krijg ik hem dan nog verplaatst? Met twintig man tillen is mij gezegd, maar waaraan moeten die twintig man dan tillen? Een net eronder is nog de beste suggestie maar hoe kom ik aan een net van die afmetingen? Ik heb nog wel een zestal spanbanden maar daarvan heb ik er twee nodig om de dollies op hun plaats te houden. Dan heb ik nog een rol band van 7 cm breed. Die is dertig meter lang. Bij elkaar zou ik precies tien singels van vijf meter lengte onder de boot door kunnen maken. Lussen erin en stokken of een dik touw door de lussen? Hoe zouden de Egyptenaren dat gedaan hebben? Ik ben helemaal nat geworden want het luifeldoek boven de disselbak begint oud te worden en door te lekken. Ik rij naar de winkel op de werf en koop een pot lagervet van Vetus. Daarmee hoop ik de druk op de wieltjes zo gelijkmatig mogelijk te verdelen. Dan rij ik naar de boot en hoera het weer klaart iets op. Dan kan ik mooi de motorophangingen uitmeten. Ik heb nog een stuk dikke watervaste multiplex en daar kan ik net een verbinding tussen de motorophangingen uit meten. Dan maar gelijk de zaag erin en zover mogelijk klaarmaken. Terug bij de caravan maak ik de laatste epoxy uit de pot klaar en lijm de twee delen van de verbindingsplank op elkaar. Zo, toch nog wat gedaan vandaag. De restjes epoxy gebruik ik om de randen van het multiplex van de dollies dicht te smeren tegen barsten. Het is half vijf geworden. Ik ga in de caravan dit verhaal schrijven terwijl ik de ventilatorkachel hoog heb gezet om het vocht te verdrijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley