Opnieuw het hoogland van Vrijstaat in
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg Fred
27 Maart 2024 | Zuid-Afrika, Richards Bay
Vanuit Bloemfontein loopt de N1 nog helemaal door tot Johannesburg maar ik buig na zo’n 100 kilometers af op de N5 naar het oosten. Vandaar is het nog 100 kilometers naar Bethlehem. Op de N1 rijdend vlakt het landschap iets af en zie ik steeds minder tafelbergen, maar naar het oosten toe kom ik weer in de volle pracht van dit indrukwekkende landschap. Ik zou iedere kilometer wel willen stoppen om te fotograferen want het landschap en de schaduwen geven steeds opnieuw een wow gevoel. En dan opeens rij ik Bethlehem binnen waar ik ruim een maand geleden drie nieuwe banden onder de trailer liet zetten. De entree van deze kant uit is niet geweldig: vuilnisbelten en autosloperijen. Voorbij het stadje rij ik richting Clarens en naar het GoldenGate National Park. De weg gaat omhoog en is nog mooier dan toen ik hem in de andere richting reed. Het is weer namiddag en er zijn weer regenwolken in de verte. In Clarens stop ik bij de supermarkt. Ik ben nu bijna bij de camping waar ik de koelkast weer op 220 Volt kan gebruiken dus een goed moment om vlees en melk en kaas en verse groenten te kopen.
Als ik de camping oprij wordt ik in het Nederlands verwelkomd. Sippie en Klaas hebben mijn nummerplaat herkend. Ik zet snel mijn kampje op en dan gaan we praten. Ze hebben een Toyota Hilux met een aluminium camperunit in de laadbak. Ze zijn er vijf jaar lang mee door ZuidAmerika gereden en hebben hem toen naar ZuidAfrika verscheept.Sinds half januari zijn ze hier. Hoelang? “Zal wel zien, misschien ook vijf jaar.” Ze zijnu in de 60 nu en hadden goedbetaalde banen, maar de wanderlust werd alleen maar sterker. We zitten een uurtje buiten met een biertje en kaasblokjes. Dan wordt het regenachtig en ik begin ook moe te worden want ik heb de hele dag gereden en kamp afgebroken en weer opgezet.
De volgende morgen praten we nog een half uurtje met de koffie en dan vertrekken zij. Hun camper is fijn, maar het is een heel compacte ruimte om zolang in te leven, kleiner dan mijn caravan. Alles is precies ingedeeld en veel meer kan er niet bij. Maar het gaat en ze genieten van de vrijheid om te gaan en staan. In ZuidAmerika stonden ze zelden op campings, meestal in het wild, maar in ZuidAfrika kan dat niet. Echt lege natuur is hier bijna niet. Tegen de middag rij ik terug naar Clarens (17km) en ik rij het stadje in. Het staat bekend als kunstenaarsdorp. Er is een groot plein in het midden en daaromheen en in de straten ernaartoe zijn tientallen galerietjes en restaurants. Er zijn zelfs twee echt luxe hotels en verder veel guesthouses. Je kunt ritjes op paarden maken en abseilen langs een kabel. Het is nu paasvakantie dus gezellig druk. Het stadje heeft maar 1000 inwoners. Ze betrekken water van reservoirs in Lesotho en dat is een probleem want in heel ZuidAfrkka schijnen de waterleidingen door gebrek aan onderhoud op instorten te staan. Deze winter wordt hetondergrondse kanaal vanuit Lesotho vernieuwd en zal er zes maanden geen kraanwater zijn. Op 29 mei zijn er landelijke verkiezingen. Nu het hele land kreunt onder geen energie ( geen stroom elke dag twee uur) en geen water wordt het spannend voor de regeringspartij.Vanuit Clarens neem ik een afslag naar Fourisburg. Wat een schitterende rit door dit grootse landschap. 40 kilometer. Er is weinig verkeer op deze goede asfaltweg en ik stop waar ik maar kan. Het stadje zelf ziet er verlopen uit, maar ik keer om en dan geniet ik nog een keer. Zware onweersbuien hangen boven Clarens en het National Park. De zon komt er doorheen en dan zie ik zelfs een regenboog. Er zijn ook nog zijweggetjes waar farms aan liggen en sommigen hebben accommodatie mogelijkheden. Als ik op de camping terug ben heeft het geregend en het regent weer. Als het om zeven uur even droog is ga ik snel eten klaarmaken en dan begint het opnieuw te plenzen. De natuur heeft het hard nodig, het is veel te droog en te heet geweest dit jaar.
Vanmorgen keek ik opnieuw naar het oliepeil van de auto. Ik had al gezien dat er wat ollie langs en deksel van de timingbelt gedropen was. Dat is de timingbelt die vervangen is door Toyota in Hoedspruit nu 8000 kilometer geleden. Het kunststof deksel zit met 9 boutjes vast. Een boutje zit niet meer vast en een tweede is er helemaal uit. Ik werk drie kwartier totdat alles weer in orde is. Misschien kan ik later nog een betere ring vinden om 100% gerust te zijn. Ik heb nu iets langere boutjes erin gezet met een borgmoertjes erachter. Het is wel vies geworden daar door de druipende olie. In Richardsbay moet ik ook de olie helemaal laten vervangen en de auto laten doorsmeren.
Ik rij het Nationale park in. Weinig dieren. Een paar Black Wildebeast en een paar Blesbokken. Maar het landschap is schitterend.
Terug rij ik opnieuw naar Clarens want daar heb ik internet en niet in het Nationaal Park. Ik schrijf mijn verhaal in een Duits restaurant bij Thuringer worstjes met aardappelpuree en met Duitse Schlagermuziek op de achtergrond en natuurlijk: bier van de tap.
-
27 Maart 2024 - 18:36
Walter Daniels:
Leuk om te volgen weer.
Walter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley