Ma-di-wo. 3-4-5 juni

Maandag 3 juni. Vanmorgen rij ik naar het noorden richting Kamp Shingwedzi. Ten noorden van Mopani rij ik eerst een weggetje naar een viewpoint in. Het is er prachtig, met hoge bomen en uitzicht op een bocht in de rivier maar ik zie er helemaal geen dieren. Dan is het nog 40 kilometer over de asfaltweg tot de afslag langs de Shingwedzirivier. Vijf kilometer na de afslag kom je bij een viewpoint die Red Rocks genoemd wordt. Een diepe kloof met uitzicht op een prachtige steenhelling van rode rotsen aan de overkant en in de diepte een tweetal meertjes of zijn deze meertjes ook nog delen van een opgedroogde rivierbedding? Ik ben benieuwd hoe het er hier uitziet na hevige regenval als de rivieren wel 10 meter en meer kunnen stijgen. Ik maak een aantal fotos, ook met de iPhone die een prachtig breed beeld geeft dat van voren tot achter scherp is. Precies wat je wilt hebben bij landschapsfotografie. Op de rotsen in de diepte loopt een volwassen Kudu mannetje dat mooi laat zien hoe groots het landschap echt is. Een stukje verder fotografeer ik twee families Giraffen, die ook al zo mooi in een zanderige rivierbedding staan. Twintig kilometer verder kun je de rivierbedding oversteken en loopt het pad aan de andere kant van de rivier terug. Hier staan enorme oude bomen met verweerde stammen en grillige wortels die proberen de hoge zandoever van de buitenbocht bijeen te houden. Waar dat door erosie niet gelukt is zijn de bomen in de rivierbedding gestort en ook daar kunnen ze nog tientallen jaren lang de kracht van de wind en het water breken. Het is een schitterend oerlandschap. Na vijftig kilometer rijden en talloze fotostops kom ik weer uit bij de asfaltweg. Het is te laat om nog door te rijden naar kamp Shingwedzi en daar wat te gaan drinken dus ik rij terug naar Mopani waar ik om vier uur aankom. Een tochtje in Kruger kan zo gemakkelijk zeven of acht uur rijden worden. Gelukkig kan mijn ultrazuinige dieseltje de hele dag in de derde of vierde versnelling blijven rollen, helling op en helling af op nauwelijks meer dan stationair toerental. Daar is ie voor gebouwd: dat is off-road rijden en dus niet de Parijs-Dakar, want dat is racen met een rescue helikopter en een servicewagen achter je aan. Terug in Mopani ga ik de Wifi doen en dan een milkshake drinken op het terras. Als ik terugrij staan er wel tien autos bij de afslag van de asfaltweg naar kamp Mopani. Dan kan alleen betekenen dat er leeuwen te zien zijn. Ja hoor vijf leeuwen liggen te genieten van de avondzon midden op een stukje open terrein waar altijd een kudde zebra’s iedere dag staat. De zebra’s houden de leeuwen goed in de gaten en blijven op een meter of vijftig afstand. De leeuwen zullen overdag heus niet in actie komen. Terug op de camping even snel douchen want ik ben uitgenodigd om te komen eten bij twee families die elkaar al vijftig jaar kennen. Op vakantie koken ze om de beurt en eten ze vorstelijk aan gedekte tafels met meegebracht vlees en wijn en allerlei lekkere bijgerechten. De mannen zijn ook klassieke autoliefhebbers die proberen het erfgoed van ZuidAfrika in stand te houden. Verhalen te over tot 10 uur s’avonds en dan kruipen we vermoeid en voldaan in ons bed.

Dinsdag 4 juni. De families Diederiks en Devov’s waar ik gisterenavond mee gegeten heb hebben mij uitgenodigd om hun kampsite te delen. Daar ben ik blij mee, want Don en Maria vertrekken deze ochtend naar hun volgende reservering in Letaba. Nu verander ik mijn reisplan en blijf nog een paar dagen hier. Om negen uur rij ik opnieuw in de richting van Shingwedzi. Al snel stop ik de auto voor een lilac-breasted Roller die dichtbij in een struik zit en net als ik klaar voor ben voor een foto vliegt hij op. Het wordt een prachtige foto. Op 10 km ten noorden van Mopani zie ik een groep hartenbeesten in de bosjes wachten om over te steken. Zo te zien gaan ze naar de rivier aan de andere kant en ik zie er ook zebra’s bij en een paar Wildebeesten. Vlakbij is een viewpoint over een stukje van de rivier en ik rij ernaar toe en wacht. Er staan al waterbokken en er komen twee buffels van de andere oever naar beneden. Na een kwartiertje wachten komen ook de hartenbeesten en de anderen dieren aanlopen. In de schaduw van grote bomen is het een idyllisch tafereel. De camera staat niet stil en ik wring me in allerlei bochten om de beste kijkhoek te hebben. Het is hard werken want ik schiet 180 foto’s in twintig minuten tot het tafereeltje voorbij is. Dan rij ik door naar Shingwedzi en stop alleen voor een paar grote olifanten die net mooi in de begroeiing naast een grote boom staan. De grotendeels droge rivierbedding van de Shingwedzirivier is omgeven door enorme bomen, die met hun schaduwen de oevers en de zanderige rivierbedding een mooie sfeer geven. Er ligt een groep hippos diep in de rivierbedding langs het water te zonnen. Ze zijn helemaal roze van het warme zonnetje. De Hippo kan niet zweten maar zijn huid wordt extra doorbloed als hij warmte moet opnemen of juist afgeven aan de buitenlucht. Er ligt ook een kleintje bij die nog lichter roze gekleurd is. Vanuit het restaurant zie ik een grote groep olifanten in de verte de rivierbedding afdalen om te gaan drinken en te spelen. Ze moeten wel driehonderd meter door het zand lopen voordat ze bij het water zelf zijn. Hun voeten werpen het zand op en het is tegenlicht dus je moet hier snel eten en snel je milkshake naar binnen slurpen als je niet teveel moois wil missen. Ik koop in het winkeltje nog wat fruit en ga dan terugrijden. Ik heb nog twee en een half uur maar dat is niet teveel voor deze 60 kilometer. Ik neem nu de dirtroad langs de andere rivieroever die mij al twintig kilometer in de groede richting zal brengen. Onderweg een aantal giraffen en ik maak ook prachtige landschapsfoto’s want het namiddag licht komt nu van rechts. De RedRocks kun je ook vanuit een viewpoint vanaf deze kant zien liggen. Dan kom ik weer uit op de asfaltweg en moet ik stevig doorrijden om echt op de laatste minuut de poort van de camping binnen te gaan. Ik ga eerst douchen en dan bij de kampgenoten een biertje drinken. We blijven nog een paar uur praten en eten en dan gaan we vermoeid om negen uur naar bed. Om half zes wordt ik alweer wakker omdat er mensen op de camping beginnen in te pakken en stipt om zes uur wegrijden.

Woensdag 5 juni. Ik val nog even opnieuw in slaap en wordt dan om half acht wakker. Eerst mijn ontbijtje klaarmaken en koffie zetten. Om half negen rij ik door de poort, die je zelf open en dicht moet doen op deze camping, en ga ik opweg naar Mopani. Ik doe de emails en koop in de winkel drie flessen goede wijn om mijn kampgenoten te compenseren voor de genoten gastvrijheid en het lekkere eten. Bij de receptie betaal ik voor de accomodatie als derde persoon op hun kampsite en dat scheelt wel 15 euro per dag. Daarna rij ik door naar de bocht in de rivier waar ik gisteren zolang en zoveel heb staan fotograferen. Als ik daar aankom staan er geen andere auto’s en ik zie ook geen dieren behalve een grote waterbok die ligt te rusten. Op goed vertrouwen blijf ik een kwartier wachten en dat wordt beloond. De ene na de andere groep dieren komt drinken en spelen in de schaduw van de grote bomen. Ik zie zelfs een grote bruine roofvogel die komt aanvliegen. Een half uur later ontstaat er een gevecht in de boom en ik zie de bruine roofvogel met een andere vogel tezamen al vechtend tegen de grond vallen. Daar gaat het gevecht door terwijl mijn camera hard aan het werk is. Als er even een moment is dat ik de foto’s uitvergroot kan terugzien zie ik dat de roofvogel door een hele grote uil is aangevallen. De uil lijkt het gevecht te gaan winnen en drukt de roofvogel tegen de grond terwijl hij zelf steeds blijft opkijken of er geen andere roofdieren zijn die van deze gelegenheid gebruik willen maken. Dan daalt er een groep olifanten in de rivierbedding af. Ze negeren de vechtende vogels totdat een kleuterfant heel moedig op de vogels afkomt. De uil vliegt weg maar de bruine roofvogel kan al niet meer vliegen en wordt vertrappelt door de olifant. Hij blijft daar gewond maar nog wel met zijn kop opgericht liggen totdat de olifanten verderop gaan staan en de uil terugkomt en er snel een einde aan maakt. Als er andere olifanten dichterbij komen pakt de uil zijn prooi op en vliegt ermee weg. Ik denk dat ik wel honderd foto’s van alleen al dit gebeuren gemaakt. Daarna kwamen er nog groepen waterbokken en zebra’s en impalas en wilde varkens en wildebeesten zelfs sabelantilopen de rivierbedding afdalen om te drinken. In het water staan twee sadlebill storks te vissen. Toen ik om half twee oververhit en vermoeid wegreed naar Mopani had ik 830 foto’s gemaakt. Dat is wel een dagrecord want de andere dagen maakte ik tussen de 250 en 400 foto’s per dag. Met een milkshake op het terras zit ik nu even af te koelen en schrijf ik snel dit verhaal.