Vrijdag 14 dec. Zaterdag 15 dec. Zondag 16 dec.

Vrijdag 14 december.
Vandaag is weer een snikhete dag. Ik besteed een paar uur om het tabernakel waarover de mast bij het opzetten moet scharnieren helemaal mooi vorm te geven. Ik heb de oude eruit moeten zagen dus de nieuwe wordt een paar millimeter breder om in de sleuf van de oude te passen. Daardoor moet ook de sleuf in de onderkant van de mast iets breder gemaakt worden en daar kan ik nu slecht bij omdat de mast al met alles eraan op zijn plaats ligt. Maar het lukt uiteindelijk wel al ben ik er erg bezweet en moe van. Dan lijm ik het tabernakel met epoxylijm er in. Die lijm moet heel goed uitharden want de kracht die erop komt bij het hijsen van de mast is in de lengte van de lijmnaad. Het is toch veel te warm om nu verder te gaan dus ik ga iets eten bij het curryrestaurantje en daarna terug naar de camping om te douchen en een uurtje op bed te liggen. Ik moet ook steeds denken hoe ik verder zal gaan met de motorophanging. Doordat ik de dekken tussen de rompen wil maken van het trampolinedoek kan ik ook niet het Wharramontwerp volgen en de motor in een gat in de middenkuip hangen want ik maak geen middenkuip. De buitenboordmotorstaart die in het water hangt is niet lang genoeg dat de motor direct aan een beam zou kunnen hangen. Hij moet dus minimaal twintig centimeter omlaag gebracht worden en het beste is om hem aan iets scharnierend te hangen zodat hij ook boven het water en boven de golven getild kan worden als de motor op volle zee niet gebruikt wordt. Wharram had behalve de motormontage in de middenkuip ook als optie een soort ophangsysteem getekend achter de achterste beam aan een bakje dat aan de beam scharniert en ik denk er nu over hoe die dan het beste eruit kan zien en hoe die dan veilig omhoog en omlaag kan. Waar kan ie het beste aan kan worden opgehangen en hoe hou ik het gewicht van die constructie zelf zo laag mogelijk? Omdat alle andere bouwers hebben gekozen voor een middenkuip heb ik geen fotos of filmpjes gezien van zo’n mototophanging achter de achterbeam. Dus geen voorbeelden, alleen maar de tekening van Wharram.
De achterkant van de boot wordt ook gebruikt als zwemplatform. Ik wil aan daar gemakkelijk in en uit het water kunnen komen om te zwemmen en om aan boord te klimmen vanaf een strandje bijvoorbeeld. Ook wil ik daar het peddelboord in en uit het water kunnen laten of iets zwaars aan boord kunnen brengen, bijvoorbeeld jerrycans met brandstof. Om in en uit het water te kunnen komen had Wharram daar een soort klimnet ontworpen maar ik heb nog geen enkele foto of film gezien waar eigenaren dat ook zo hebben gemaakt. Ze kiezen allemaal voor een vaste trap of ladder. De grotere Wharramontwerpen van 38 voet, 42 voet, 55 voet en 63 voet lang hebben hun dek natuurlijk nog hoger boven het water en daarom aan de achterkant vaak een heel zwemplatform gemaakt dat kan scharnieren of zakken naar het waterniveau. Wel mooi maar ik ben ook bezorgd om niet teveel gewicht daar te hangen want ik weet hoe belangrijk bij catamarans het gewicht is. Een van de redenen om alleen maar trampolinedoek te willen hebben tussen de rompen is juist ook het besparen van gewicht. Wharram zelf had nog een vrij klein kuipje voor mijn model boot ontworpen met zitbanken van canvasdoek met een totaalgewicht van misschien 50 kilo, maar bijna alle bouwers hebben veel grotere kuipen gemaakt met vaste banken en opbergkleppen. Dan weegt zo’n kuip al gauw 80-100 kilo en ben je ook nog eens geneigd om hem vol te stoppen met dingen die je ook in de rompen zelf had kunnen opbergen: ankers, ketting, lijnen, jerrycans, duikspullen enz. Ik wil die andere zware dingen liever voor in de ankerbakken in de rompen opbergen die daar speciaal voor ontworpen zijn. Ook hangt zo’n middenkuip met motor en alles erbij en met de bemanning erin helemaal aan de beams. De beams zijn door hun boogconstructie ongelofelijk sterk maar ik denk dat ze over de lengte toch beter zo vrij mogelijk moeten kunnen bewegen met de bewegingen van de rompen mee en ik wil ze daarom liever niet teveel statisch belasten met gewicht in het midden er bovenop. Als je de boot ooit uit elkaar wil halen om hem op een trailer te vervoeren is zo’n grote vaste kuip ook het lastigste ding om nog erbij mee te nemen. Daarom liever geen kuip maar een strak gespannen trampoline. Ik loop een uurtje te passen en te meten en praat met diverse voorbijgangers erover, want iets uitleggen aan een ander helpt je met nadenken. Ik denk dat ik al een mooi en origineel plannetje bedacht heb voor mijn motorophanging en de indeling van dat achterste deel tussen de rompen. Als de mast staat ga ik er een modelletje van maken met wat aluminiumpijpen en plakband.

Zaterdag 14 december.
Vannacht was er een grote kever mijn caravan binnengevlogen en hij draaide als een helikopter om mijn lamp. Uiteindelijk deed ik de lamp maar uit om hem wat rust te geven maar vanmorgen starte hij zijn motor weer op om zich richting het open raam een weg te forceren. Daar hangt het muskietennet voor dus hij bleef daar maar tegenaan vliegen. De snelste manier om hem te laten gaan was het muskietennet te openen en hem eerst het muskietennet binnen te laten vliegen en dan de andere kant van het net te openen zodat hij over mij heen vliegend aan de andere kant er weer uit kon richting het open raam. Wat een krachtige kever was dat. Zijn lijf zo dik als mijn duim. Het lijkt wel een drone, zoveel lucht als ie verplaatste.
Onderweg naar de boot was er een fleamarket op het grasveld waar ik langs rij. Deze is er iedere maand een keer. Ik stop en maak een wandelingetje langs de 30 kraampjes. Mensen met zelfgemaakt voedsel, fruit van eigen bomen, handwerkjes en een paar kraampjes met tweedehands spulletjes. Eerst koop ik een bijna nieuwe waterdichte tas, zo’n gele met een oprolsluiting aan de bovenkant. Daar ben ik al heel blij mee. De verkoopster vraagt er 100 Rand voor: 6,50 euro. Verderop zijn er ook wat visspulletjes te koop. Ik zie een paar hengels en een paar molens met draad erop. Een hengel ziet er wel heel geschikt uit voor zeevissen vanaf een boot: een Poseidon Kingfisher Strikeforce. Volglas uit een stuk en met mooie geleideogen voor de draad. Geschikt voor vissen van 30-50 kilo staat er op. Nu ik gezien heb wat voor vissen er hier gevangen worden lijkt me een stevig hengeltje wel nodig. Ik hoop niet dat ik zulke grote vissen ga vangen want ze passen slecht op de barbeque en ik heb er zowiezo moeite mee om een dier te doden maar van die grote lijkt me dat helemaal nogal griezelig. Dan ligt er op de tafel ook nog een molen met vislijn die er zeer sterk uitziet: een Penn 49, gemaakt in de U.S.A. Ik weet niet of deze goed is maar de verkoopster haalt er een man bij die er verstand van heeft en die zegt dat dit een prima molen is passend bij deze prima hengel. Ik mag ze samen voor 400 Rand hebben. De verkoopster vertelt dat deze spullen gedoneerd zijn door leden van een kerk ten behoeve van geld voor hun missiepost in Ethiopie. Ik heb nog een leuk gesprek met de dames die de spullen staan te verkopen en koop dan ook nog een soort holster die je om je middel draagt en waar je het achtereind van die hengel in kan steken om met twee handen kracht te zetten. Ik ben bang dat vechten met zo’n vis niks voor mij is maar misschien moet ik het gewoon leren want varen op het water zonder te leven van het water is toch ook maar onnatuurlijk. Ik krijg er nog een plastic opbergdoos bij: een tackelbox. Bij een ander kraampje heeft iemand samosas gebakken en dan ga ik maar een zak samosas aan de dames van de kerk brengen want ik heb natuurlijk wel een top visuitrusting voor nog geen 35 euro bij ze gekocht. In de winkel bij de werf hebben ze een enorme afdeling visspullen en heb ik er al een beetje rondgekeken. Een goede hengel met moderne molen kan wel 1000 euro of meer kosten. Bij de meneer die advies had gegeven koop ik nog een laatste model kunstaas visje voor het sleepvissen achter de varende boot aan en twee onderlijnen met haken er al aan voor het vissen als je stil ligt voor anker. Ook samen voor 6,50 euro. Nou maar hopen dat ik zo’n grote niet vang. De Dorades van een meter lang die ze regelmatig op de bootwerf aan land brengen wegen 10 -15 kilo. Een Zwitser had me vorig jaar verteld dat ie nooit meer ging vissen als hij in zijn jacht onderweg is. Hij had een vis van 100 kilo aan de lijn en wat doe je dan als je zeiljacht op volle snelheid is? Gemotoriseerde vissersboten varen dan achteruit om de vis te volgen anders trekt ie alles stuk. Maar een zeiljacht kan niet eens snel stoppen. Toen de Zwitser eindelijk zo’n joekel langszij had schuurde de ruwe huid van de vis de verf van zijn bootromp af zodat ie uiteindelijk alsnog de lijn doorsneed om van het dier verlost te zijn. Op het internet zoek ik de Penn 49 op en de Poseidon Strikeforce. Allebei topkwaliteit, de hengel wordt nog steeds gemaakt, de Penn 49 is van 25 jaar geleden. De combinatie is geschikt voor sleepvissen als je aan het varen bent of vissen op diepte als je ergens voor anker ligt. De Penn 49 werd in Amerika veel gebruikt voor het vissen op haaien omdat er ook een staaldraad op kan. (Had ik niet beter een blikopener en wat blikjes tonijn kunnen kopen?)
Bij de boot aangekomen maak ik de lier weer klaar en leg alle lijnen weer goed en hijs dan met assistentie van Johan en Gerrit de mast zonder moeite omhoog. Ik begeleid de mastvoet nu zelf en vind dat die nog steeds niet zo goed op zijn plaats blijft zonder dat ie af en toe een beetje opgetild moet worden. Maar de mast staat en dat geeft vertrouwen en oefening baart kunst. Het zou het beste zijn als ik de tijd neem om het systeem zover te perfectioneren dat ik het ook alleen en zonder zenuwen en zweetdruppels kan. Ik vraag me daarom af of ik de motorophanging zo kan maken dat ie ook gebruikt kan worden als A-frame om de mast te begeleiden wanneer er geen boom op de kant staat om de katrol in te hangen en als ik geen hulp van anderen heb. Van de week nog verder over nadenken. Het is vandaag weer een heel hete dag en ik ben tevreden dus ik rij naar de stad voor een milkshake en hamburger bij de BurgerKing en wat fruit en groenten bij de supermarkt. Terug bij de caravan ga ik douchen en val dan op bed een paar uur in slaap. Ik droom dat ik in het oerwoud lig te slapen en ineens een punt van een olifantenslurf op mijn neus en mond voel. Dan wordt ik in mijn droom wakker en zie dat een grote olifant zich over mij heen gebogen had en zich afgevraagd had wat daar in zijn bos ligt te slapen. Hij/zij wou even aan mijn adem voelen of ik wel ademde. Dat was heel zorgzaam en zo zijn olifanten ook. Ze leven heel lang en hebben veel tijd en misschien ook plezier in om de andere dieren in het bos te leren kennen. Ik denk dat walvissen ook zo zijn. Ik wordt wakker en ben mijn gedroomde vriend(in) dankbaar. Dan ga ik wat kleren in een emmer sop wassen want de huishoudelijke taken blijven meestal liggen totdat het te erg oploopt en ik er wel tijd voor moet maken. De rest van de middag en avond blijf ik bij de caravan onder de koelte van de bomen.

Zondag 16 december,
Vannacht nog een stukje gelezen en vanmorgen rustig aan begonnen. Eerst mijn visspulletjes eens goed bekijken en er een plekje voor zoeken. Dan de resterende T-shirts en broek in de emmer met sop en uithangen. Met dit weer heb je niet veel nodig, maar de stoffige grond van de botenwerf en ook de camping maakt alles gauw vuil. Dan zweet je je ook nog een ongeluk als je gaat werken in deze warmte. Om een uur of negen rij ik naar de boot. Het is heerlijk rustig op zo’n zondagochtend. Mooi rustig om in de schaduw van een boom het trampolinedoek verder te maken. De twee delen voor middelste gedeelte van de boot moeten nog aan elkaar geregen worden. Ik heb een overlap van 12 centimeter dus daar zou ook later nog een versterking in geschoven kunnen worden of een houten plank waardoor ik de schootogen van de voorzeilen verder naar het centrum van de boot kan brengen. Nu ik geen kuipje in het midden maak kunnen de schootogen alleen aan de binnenrand van de rompen vastgezet worden en dat is misschien te ver vanuit het midden van de boot. Met een plank overdwars kan ik dat oplossen. Als het hele trampolinedeel klaar is hang ik het nog niet op maar bewaar dat voor het laatste. Het is bijzonder vervelend als je op de kant iets aan de boot moet doen en dan steeds op die trampoline moet klimmen of eronderdoor moet kruipen. Dan ga iets eten bij het curryrestaurantje hmmm muttoncurry met rijst. Terug bij de boot ga ik het voorste stuk trampoline , het gedeelte tussen de mastbeam en de voorbeam, afspannen en de spanlijnen met speciale vislijnklemmen vastbinden. Het hangt prachtig strak, heerlijk om op te zitten en toch stevig genoeg om op te lopen. Lekker koel om op te zitten. De zeewatertemperatuur is hier altijd 24-25 graden dus dat is perfect: koel als de buitenlucht heet is en warm als de buitenlucht koud is. Zo wordt mijn hele boot een soort hangmat. Makkelijk schoon te houden ook en er blijft geen regenwater in staan. Je moet alleen wel oppassen dat je geen kleine moertjes of boutje laat vallen. De mazen van dit doek zijn een centimeter diameter, rond. Dan rij ik terug naar de camping. Even verkoeling onder de bomen en afspoelen onder de douche en een liter groene thee drinken. Lekker zo’n uurtje niks doen op zondagmiddag. Hmm toch maar even internetten bij de receptie waar ze wifi hebben.