Een nieuw begin, een nieuwe reis.

Door: Alfred Daniels

03 Januari 2015 | Zuid-Afrika, Krugersdorp

Beste vrienden,
Ik ga weer op reis naar Afrika. Het heeft me weer een enorme inspanning gekost om alles zo goed mogelijk achter me te kunnen laten, maar nu is het zover. De "call of the wild" zit nu eenmaal in mijn hart en mijn ziel en ik hoop dat ie daar altijd zal blijven. Talloze geweldige reizen heb ik al in mijn leven gemaakt en enorm veel gezien. Bijzondere ontmoetingen met de mensen en dieren die onze buren zijn op ons planeet maar die net iets verder wegwonen dan dat we ons dagelijks bewust van hen kunnen zijn. Hoe gemakkelijk is het niet om te denken dat het stukje van het leven dat wij dagelijks zien ook alles is wat er is. Hoe gemakkelijk te denken dat we anderen wel begrijpen omdat zij toch net zo zijn als wij. Maar de werkelijkheid is dat we hier in Nederland op een eilandje leven in een oceaan van "anders dan wij". Hoe anders? Daar heb ik het grootste deel van mijn leven aan besteed en nog steeds. Ik heb vele jaren gereisd in Azie en in India. Na mijn gymn. B heb ik mijn studies culturele antropologie en etnologie in leiden gedaan en ik heb 7 jaren in de verenigde staten van Amerika gereisd om ook deze nauw verwante maar toch zo andere cultuur te bestuderen. Toen heb ik 5 jaar geleden een oude toyota 4x4 gekocht en die naar zuidelijk Afrika verscheept. Vijf reizen van drie maanden heb ik al met deze auto ondernomen. Driemaal ben ik er mee dwars door de Kalahari woestijn gereden om het leven van de bosjesmannen te zien en hun leefomgeving te ervaren. En nu begin ik aan de zesde reis in deze serie. Ik hoop dat ik er weer van mag genieten met dezelfde intensiteit die alles kenmerkt wat ik in mijn leven gedaan heb. En dat ik weer gezond en innerlijk verrijkt van mag terug keren.

03 Januari 2015 - 23:07

Marion:

Ik wens je heel veel plezier en dat je vele mooie, nieuwe dingen mag ontdekken. En natuurlijk veel foto's maken! Geniet ervan!

03 Januari 2015 - 23:29

Daan:

Geweldig, laat ons maar weer genieten van al je avonturen en de foto's. Heeeel veel plezier en wees voorzichtig.

Gr Daan

04 Januari 2015 - 00:27

Gaston Corbeau:

Hallo Fred,

Ik wist niet dat je al weg bent, maar ik wens je weer een fantastische reis toe. Doe voorzichtig en kom veilig weer terug met veel mooie foto's en sterke verhalen.
Het gaat je goed.

Gaston

04 Januari 2015 - 10:14

Jan Kuiler:

Beste Alfred,
Ik volg al en poosje je interessante artikelen, toevallig ondek ik deze site met informatie over je nieuwe reis waar je het toen al over had.
Ik wens je heel veel geluk toe daar en zal geregeld je avonturen volgen.
Hoop dat als je terug bent je ook eens komt kijken bij je oude trouwe Barracuda, die al heel subtiel een nieuw leven gaat leiden.
Veel geluk en be carefull.

Jan D Kuiler

04 Januari 2015 - 11:53

André H:

Hoi Fred,
Ik had je er nog niet eerder over gehoord en nu ben je alweer onderweg naar Afrika.
In ieder geval wens ik je een boeiende en een goede reis en hoop weer van je verhalen te kunnen genieten de komende maanden. Gezond en onbeschadigd weer terug.
Gr. André

04 Januari 2015 - 11:56

Wilhelma:

Alfred ik ben heel benieuwd naar al je nieuwe ontmoetingen, avonturen en foto's. Nu ik zelf bijna niet meer kan reizen is het heel fijn om je te volgen op deze reis. Veel succes en geluk en kom gezond weer terug.

Wilhelma

04 Januari 2015 - 13:07

Betty Van Leeuwen - Verstegen:

Wilhelma,
Ik ben gewoon jaloers op je. Maar in de goede zin van het woord. We horen ook veel terug wanneer je weer thuis komt. En dat is ook weer fijn. Ook de bijbehorende foto's natuurlijk.
Ik heb een aangetrouwde nicht die met man en twee kinderen hun vakanties daar doorbrengen slapen in een hutje om dan steeds verder het land te bezichtigen. Toen ze nog geen kinderen hadden, verbleven ze daar een aantal maanden en proberen er ook te werken voor hun geld. Ze wonen toen in Quatar. Nu i.v.m. zijn werk wonen ze sinds kort in (dacht Bremen). Ook de kinderen zijn in hun vakanties opgegroeid met wilde beesten en slangen. In het midden Oosten hebben de kinderen 3 maanden vakantie, dus bijna 3 maanden in Afrika.
Ook houden van dat land. Ze hadden gehoopt dat hij in Afrika zal worden overgeplaatst (werk bij de Shell).
Helaas!
Ik wens je een heel fijne vakantie en tijd in Afrika. Geniet ervan. Doe genoeg indrukken op, om het later iets van te vertellen Blijf vooral gezond. Is je rugpijn over?
Wilhelma goede reis en tot horens.
Betty

04 Januari 2015 - 14:04

Tineke:

Hi Fred,
Ik wens je alle goeds in 2015! Ook ik wist niet, dat je al weer richting Afrika bent vertrokken.
Geniet van je nieuwe avontuur , dat doen wij van jou verhalen en niet te vergeten je foto's.
Succes met al je plannen en kom weer heel thuis.

Groet, Tineke

04 Januari 2015 - 14:16

Ab En Kitty:

Fred, weer een onwijs mooie reis toegewenst.
We gaan je weer volgen en kijken al uit naar je verhalen op het terras bij de KZVM

08 Januari 2015 - 18:57

Wil Van Es-Smink:

hallo Fred,
Ten eerste wil ik je het beste wensen voor 2015 ,ik had je net gemist op oudejaars avond bij je moeder maar ze vond het geweldig dat ik tegen haar zei dat je goed was aangekomen,
alles gaat goed hoor en wens je bij deze een hele goede reis en veel foto plezier
ik volg je Groetjes van Ger en Wil van Es.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

<< Vorige Verslag Volgende Verslag >>

Verslag uit: Zuid-Afrika, Krugersdorp

Zuidelijk Afrika

Vrij-reizend antropoloog/etnograaf.
Na heel veel jaren in Azie en ook in de Verenigde Staten, heb ik nu de tijd en de gelegenheid gevonden om me een paar jaar te richten op Afrika. Ik vond een geschikte auto en heb die per boot naar Zuidelijk Afrika gestuurd.
Over de meest oorspronkelijke bevolking heb ik wel gelezen: jagers/verzamelaars-volken als de San, en nomadische veehouders als de Himba, maar je kunt hun bestaan toch alleen begrijpen als je hun omgeving hebt gezien en begrepen.
Zij leven van -, en in -, en als deel van het ecosysteem om hen heen: de planten en de dierenwereld, het weer en het klimaat, de seizoenen.
Die dingen kun je niet uit een boek ervaren of uit een film voelen. Die moet je gaan zien, die moet je gaan beleven. En dat is het doel van deze reizen.

Recente Reisverslagen:

14 April 2024

Organiseren terug naat huis.

07 April 2024

Terug naar de kust

02 April 2024

Aan de voet van de Drakensbergen

27 Maart 2024

Opnieuw het hoogland van Vrijstaat in

24 Maart 2024

Door het hart van de Karoo

Laatste Verslag uit:
Richards Bay - Zuid-Afrika

Fred

Een photo zegt meer dan 1000 woorden. Zie mijn photosite op Flickr.com/photos/AlfredDaniels. Gymn. B. Sociale- en Culturele Antropologie in Leiden. Vele jaren in Azie: India, Maleisie; Thailand. Onderzoek bij jagers/verzamelaarsvolken. Zeven jaar gereisd in de Verenigde Staten. Nu op reis voor een nog onbekend aantal jaren in Afrika. Op zoek naar het Paradijs: nog niet gevonden. Wel gevonden: het wonder op de planeet Aarde. onderstaand artikel n.a.v interview door Alfons de Wit. Alfred Daniels zoekt naar de oorsprong van het leven. Alfred Daniels maakte, na het behalen van zijn Gymnasium bêta-diploma een opmerkelijke keuze. Waar een studie medicijnen; mechanica of natuurkunde voor de hand zou hebben gelegen, koos hij voor culturele antropologie. “Ik was geboeid geraakt door de vraag waar het leven vandaan is gekomen en hoe de mensheid zich ontwikkeld heeft. Dan kun je de verhalen lezen van archeologen, die vaak moeten uitgaan van allerlei ver- en vooronderstellingen, maar je kunt ook zelf gaan kijken bij de jagers- en verzamelaarsvolken. Dat zijn volken die in de manier waarop ze met de natuur omgaan nog het dichtst bij de oorsprong van het menselijk leven zijn gebleven. Er zijn nog een paar kleine groepjes over in de wereld. Kijk, toen ik nog studeerde in Leiden bestonden er al wel onderzoeken waarbij enkele individuen van zulke jagers-en verzamelaarsvolken buiten hun woon- en leefgebied zijn onderzocht. Die waren meegenomen naar de beschaafde wereld en die heeft men toen geprobeerd te interviewen en hun taal en hun verhalen op te schrijven. Als je echter een beeld van hun leefomstandigheden wil krijgen dan zul je de mensen ook in hun leefomgeving moeten observeren. Of dat gevaarlijk is? Ik weet het niet. Je moet ze met open blik tegemoet treden en primitief kunnen leven. Gelukkig hebben we nu ook moderne medicijnen en snel vervoer voor als het mis gaat. Kijk zij hebben ook een bepaald comfort in hun leven, maar dat zit in kleine dingen en alleen als je met hen samenleeft kun je daar ook van genieten: lekkere dingetjes om te eten, een heerlijk beschut plekje om te slapen. Ze leven in kleine groepen van maximaal 35 mensen die van bladeren en takken een hutje bouwen. Als het voedsel, dat ze rond hun kampje verzamelen, begint op te raken pakken ze hun spullen op hun rug en maken ze een nieuw kamp een paar kilometer verderop. Als mens kijken ze echt door je heen. Ze hoeven niets van jou, dus het persoonlijke contact is alles voor hen. In Maleisie is zo' n groep waarvan bekend was dat ze zo schuw waren dat je er alleen maar lege dorpjes kon zien, waaruit de mensen weggelopen waren. Ik werd daar onmiddellijk geaccepteerd en toen ik vroeg waarom ze niet weggelopen waren toen ze mij zagen komen, zeiden ze ‘Als je ogen het zelfde uitstralen als je hart, dan kunnen we wel met je omgaan’. Misschien is dat bij mij het geval, want ik heb nog nooit problemen gehad om contact te leggen met zulke volken. Daniels ging op zijn twintigste al, over land, naar India. “in dat deel van Azie zitten nog wel 200 stammen, volken. Bovendien is India een van de oudste en meest invloedrijke culturen in Azie, met een grote diepgang. Op de universiteit ontmoette ik mijn vriendin Corry van der Sluijs, waarmee ik jarenlang samen heb gereisd. Helaas is zij in 2002 aan kanker overleden en sinds die tijd ga ik weer alleen op pad. Begin van dit jaar ben ik naar Afrika gegaan. Ik heb tweedehands een auto gekocht waarmee ik in de bush uit de voeten kan en ik ben eerst door het Krugerpark getrokken en daarna vooral in de Kalahariwoestijn. In zuidelijk Afrika leven de San of bosjesmannen. Er liggen ook nog savannegebieden, waarvan gedacht wordt dat het de omgeving is waar in de oudheid de eerste mensen rechtop zijn gaan lopen. Ook de dieren waarop ze gejaagd hebben zijn daar nog in het wild te observeren. Ja, de eerste mensen hebben zich ontwikkeld in Afrika; alle opgravingen wijzen daarop. Hoe zij hun eigen wereld beleven, dat is nu mijn belangrijkste thema. Het grootste verschil met ons is dat ze leven in een organische verbondenheid met hun omgeving. Alles in hun omgeving heeft een levende ziel en hoewel alles voortdurend van vorm verandert: alles groeit, alles beweegt, blijft het dezelfde ziel houden. Door de kracht van hun eigen ziel hebben ze mentaal invloed op hun omgeving. Daardoor hebben ze een volledig vertrouwen in de natuur en leven met de zekerheid dat ze altijd genoeg zullen hebben. Als ze bedreigd zouden worden of als er te weinig regen valt, dan trekken ze weg naar een ander deel van de natuur. Ze bezitten weinig maar ze hebben het gevoel dat alles om hen heen voor hen is. Het is inderdaad dichtbij het paradijs” Daniels doet zijn werk volledig onbetaald en ontvangt van geen enkele instantie subsidie. “Het zou wel lekker zijn, maar ik kan mezelf financieel net overeind houden. Ik ga wel naar internationale conferenties, maar ik heb voor mijn werk nog nooit iets gevraagd en ook nog nooit gesolliciteerd. Mijn manier van leven heeft als voordeel dat ik me geen zorgen hoef te maken voor een carrière, ik hoef geen baas naar de mond te praten, en niemand te overtuigen van het nut van wat ik doe. Ik doe dus precies datgene waarvan ik vind dat dat belangrijk is en dat dat nodig is. Daardoor kijk ik ook heel open naar de wereld om mij heen en vaak loop ik tegen zaken aan waarvan ik denk ‘dat niemand daar nou nog is opgekomen’. Als ik het dan belangrijk vind breng ik het onder de aandacht en kunnen degenen wiens baan dat is er misschien iets aan doen. Zo werd laatst een hele grote milieuconferentie gehouden in Kopenhagen. Ik kreeg het programma in handen en zag dat er geen woord in stond over flairs, dat zijn affakkelinstallaties op gas- en olievelden. Die staan 24 uur per dag te branden en roet uit te stoten. Ze brengen methaangas tot heel hoog in de atmosfeer, waar het niet kan uitregenen. Methaan is 23 keer slechter voor het broeikaseffect dan CO2. Ik heb een mail gestuurd naar de VN organisatie die verantwoordelijk was voor toezicht op de olie-en gasbronnen. Met de milieuconferentie in het vooruitzicht moesten ze wel met een standpunt komen. Twee weken na mijn mail was er 200 miljoen beschikbaar om het flair probleem op te lossen. Zo heb ik ook indertijd iedereen die ik kende gewaarschuwd om niet naar Afghanistan te gaan. Het is een wespennest daar. Ik ben zelf in 1975, toen er nog geen sprake van oorlog was, een maand door Afghanistan gereisd. Sindsdien bleef ik de ontwikkelingen daar enigszins volgen. De oorlog daar gaat volgens mij helemaal niet om Taliban of El Queda of om de ontwikkeling van vrouwen en arme mensen. Het gaat om wegvallende defensie budgetten aan het einde van de koude oorlog. Verder praat niemand erover waar de heroine van Afghanistan blijft. Het land is de grootste heroine producent ter wereld. Kofi Annan heeft eens gezegd dat er in de handel in verboden drugs in de wereld evenveel geld omgaat als in de autoindustrie van Europa en Amerika tesamen. Ook schijnt niemand te weten dat er grote olie -en gas voorraden gevonden zijn in het noordoosten van Afghanistan in het midden van de jaren zeventig, waarna er een stammenstrijd om de macht (contracten) ontstak. Ik heb er ook voor gewaarschuwd dat een enkele muntsoort voor heel Europa het onmogelijk maakt om verschillen in welvaartsontwikkeling tot uitdrukking te brengen, zoals voorheen gebruikelijk was door middel van inflatie van een muntsoort. Daarom waren de Peso, de Lira en de Dragme zoveel minder waard dan de D-mark en de Gulden. Het risico dat de ondernemers snel en flexibel konden incalculeren wordt nu dus afgewenteld op de overheid die geen ander middel beschikbaar heeft dan het door te schuiven op de belastingbetaler. Helaas wilde men naar deze adviezen indertijd niet luisteren, hoewel velen moeten hebben begrepen dat ik gelijk had. Het zal een kwesties van eigenbelang en geld zijn: mooie baantjes voor mensen met veel ego en een middelmatig verstand, wat ze echt niet opgeven voor het algemeen belang, ook al worden ze betaald om juist dat te behartigen. Zulk soort ongevraagde en onbetaalde adviezen doe ik de laatste twintig jaar wel een paar keer per jaar; soms met de politiek, soms met de ontwikkeling van onze samenleving of wat goed is voor ons allemaal." Alfred Daniels kijkt uit naar de maand december. Dan pakt hij weer zijn rugzak om voor enkele maanden af te reizen naar Afrika, op zoek naar nieuwe inzichten in het ontstaan en de ontwikkeling van de mensheid. Ik begrijp het leven nu wel veel dieper dan 30 jaar terug, maar het blijft een wonder en een passie om er zoveel mogelijk van te leren. ” Wie zijn reizen in Afrika wil volgen moet blijven kijken op de weblog: freddaniels.waarbenjij.nu

Actief sinds	26 Dec. 2010
Verslag gelezen:	404
Totaal aantal bezoekers	344167

Voorgaande reizen:

27 December 2010 - 15 Augustus 2023