Veel dieren in Addo.
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg Fred
19 Maart 2024 | Zuid-Afrika, Richards Bay
Donderdag rij ik om zes uur smorgens het kamp uit en het wildpark in. Ik volg een gravelweg die langs drie dammen leidt. Daar zijn drinkplaatsen. Het is koel weer en mistig. De zon komt maar moeizaam door en dat maakt een prachtig licht met mysterieuze contouren en zachte kleurtinten. Voor mij is een landschap zonder dieren niet compleet dus ik ga opzoek naar een dier dat als hoofdpersoon wil fungeren. Uiteindelijk maak ik toch een foto zonder dieren want dit mooie licht voorbij laten gaan is ook zonde. Gelukkig zie ik een eindje verder een vogel op een takje zitten met een mooi vergezicht met tegenlicht daarachter. Toch nog wat !
Als ik verder rij breekt de zon door. Al gouw kan ik niet meer tegen het licht inkijken. Ik zie wat zebras in de bosjes en die kunnen ook niet tegen het licht inkijken dus ik kan heel dichtbij komen. Bij de drinkplaatsen zie ik geen dieren. Dan kom ik op een meer open terrein met lage struikjes. Nog meer zebras iets verder weg. Ik zie ook een Kudu lopen en dan kom ik bij de asfaltweg. Ik rij nu een andere loop, via de Dommekrach Dam. Er is een mooi meertje met blauw water en riet, maar ik zie alleen een paar lepelaars in het water en het is heel ver weg vanuit dit uitzichtpunt.
Dan rij ik terug naar de camping en ik zet koffie en eet mijn ontbijt. De schil van de watermeloen laat ik op de grond voor de dieren. Al gauw komen vogels zich er tegoed aan doen en dan ook nog twee Vervet aapjes. Als ze allemaal tevreden zijn gooi ik de schil alsnog in de vuilnisbak.
Nu is een mooie tijd om uitgebreid te douchen en wat kleren in een teiltje met zeepsop te zetten. Het is een hete dag geworden. In de middag besluit ik om mijn koteletjes op de barbeque te doen, want later, in de namiddag, wil ik nog een rit gaan maken. Om kwart over vier rij ik weg voor de volgende gamedrive. Ik vraag de poortwachter of ze berichten van game gehoord heeft. “Bij alle drinkplaatsen staan Olifanten” zegt ze. Ja, natuurlijk, met deze hitte willen ze drinken en in het water afkoelen. Ik rij opnieuw naar de Dommekrach Dam omdat het water daar het diepste en het mooiste is. Ai ik ben net te laat. Een groepje olifanten met twee kleintjes erbij is al uit het water gekomen. Ze zijn wel nat, maar niet koppie onder geweest. Ze staan een poosje stil met hun oren en neuzen in de richting waarin ze willen weglopen. Helaas staan ze daardoor met hun kont naar mij toe. Na een kwartiertje luisteren en de geur van de wind opsnuivend gaan ze behoedzaam op pad. Het grootste vrouwtje loopt voorop, de anderen volgen een meter of tien achter haar. Als ze stilhoudt stoppen de anderen ook. Volgens de poortwachter zijn er in dit deel van het park geen leeuwen. Vannacht hoorde ik twee keer leeuwen brullen, maar volgens de poortwachter lopen die niet in het pak maar daarbuiten. De olifanten nemen in ieder geval het zekere voor het onzekere of misschien is dit ook opvoeding voor de kleintjes. Uiteindelijk verdwijnen ze in de begroeiing.
Ik vervolg mijn weg. Ik zie een prachtige roofvogel op een uitkijkpunt zitten. Hij is helemaal lichtgrijs met oranje poten en een gele snavel. Ik meen me te herinneren dat het een Goshawk is. Hij blijft goed zitten voor de foto’s. Verderop zie ik weer zebras op een open vlakte en een groot Kudu mannetje in de bosjes. Hij is wel dichtbij maar staat met zijn achterkant naar mij toe en hij loopt dieper de bosjes in. Dan zie ik een familie Struisvogel met kleintjes erbij. Ver weg, maar dat is gebruikelijk voor struisvogels. Ze hebben geweldig goede ogen en houden altijd veel afstand. Er steekt een Hartebeest de zandweg over. Ik rem direct en zet de motor uit. Dan komt ie in mijn richting lopen terwijl ie aan de struiken en de grondplanten knabbelt. Mijn geduld wordt beloond want geleidelijk komen er nog vijf tevoorschijn. De eerste staat op de berm een meter hoger dan ik. Daardoor kan ik de ogen goed zien. Dat kan wel eens moeilijk zijn bij grazende dieren omdat die er niet van houden om de zon direct in hun ogen te hebben en daardoor graag met hun kont naar de zon lopen. Ze kunnen soms ook schaduw over hun ogen zelf creëren met hun oren.Maar dit levert een paar mooie foto’s en video’s op.Ze heten Hartebeest omdat de vorm van hun horens doet denken aan een hart [e-1f494] teken.
Vlak voordat ik de poort van het kamp inrij zie ik nog een paar olifanten in de verte. Zo te zien zijn het de twee moeders met de peuters, die gisteren zo dichtbij kwamen. Wat een leuke gamedrive. Je weet nooit wat je gaat zien.
Het is bijna donker. Er zijn mensen met tenten vlakbij mijn caravan aangekomen. Ik laat ze ongestoord hun kampje opzetten voordat het te donker wordt en ik ga zelf in het restaurant eten en lang onder de douche staan. Toch veel gezien deze dag.
Zaterdag wil ik verder gaan naar Port Alfred, aan de kust. Dat is 150 kilometer dus ik hoef niet vroeg te vertrekken en ik ga eerst nog een gamedrive maken. Ik rij opnieuw naar de Dommekrach Dam en zie heel ver weg een paar Jakhalzen lopen. Alleen met de scope kan ik ervan genieten als ik die op het houten statief monteer, waardoor ik hem niet hoeft aan te raken: 20 maal vergroting kun je in de hand niet stilhouden. Als ik verder rij zie ik nog een paar olifanten die in de bosjes staan te eten en twee wilde zwijntjes die ook helemaal niet bang zijn. Verderop een groep van wel 25 Hartebeesten in de verte tegen de heuvel.
Dan opeens rent er een klein diertje over de weg. Ik stop en zet de motor uit. Het is een Stokstaartje. Die leven altijd in groepen en ze hebben mij nog niet gezien. Ze komen een voor een uit de bosjes en zijn zeer geconcentreerd op zoek naar eetbare insecten en kleine diertjes. Als ze een holletje in het zand zien gaan ze razendsnel met hun voorpootjes graven totdat ze de het diertje te pakken hebben. Hap, kauw, weg en ze zijn alweer op zoek naar meer. Af en toe gaan ze op hun achterpootjes en staart omhoog staan om te kijken waar de anderen zijn. Ik zie ook jonkies dat doen en dan rennen ze weer achter hun moeder aan. Superleuk om dit van dichtbij te zien. Ik blijf zo lang mogelijk kijken en fotograferen en video maken. De nieuwe Iphone is toch echt geweldig met zijn vijf maal vergroting en zijn digitale bewerkingsmogelijkheden. Ik rij weer langzaam terug richting de camping en ik maak nog een stop voor een ander soort klein diertje. Het lijkt een soort marter.Hier schiet de Iphone camera echt tekort. Het diertjeis nog wel herkenbaar maar te ver weg om een redelijke kwaliteit foto tehebben.
Ik rij om tien uur de camping op en dan ga ik de caravan opbreken. Het is gelukkig heel rustig want ik kan alleen de caravan uit dit plekkie wegrijden als ik hem op de trekhaak aan de voorkant van de auto aanhaak en dan voor mij uit duw totdat ik op de parkeerplaats bij de receptie sta. Daar koppel ik hem af en keer de auto om zodat ik de caravan kan aankoppelen aan de achterkant. Het gaat heel goed en om kwart over tien ben ik op weg. Twee uur rijden over prachtige asfaltwegen door een heuvelland met grazige weiden en boerderijen. Alles ziet er heel goed verzorgd uit. Ik maak even een stop bij een nieuw winkelcentrum op de top van een heuvel. Allemaal luxe winkels hier en ik koop fruit en ciabata brood en twee T-shirts bij de Woolworth. Wat een wind staat er hier.
Dan rij ik nog drie kilometer door naar een camping. Het hele stadje Port Alfred lijkt gebouwd in de duinen en er is een kanaal aangelegd van de estuari naar de zee met havenhoofden in zee. Er is ook een heel complex met villas op eilandjes in de estuari gebouwd die allemaal een eigen aanlegplaats voor een boot hebben. De camping is vlakbij op een landgoedje in het duinlandschap. Een eenvoudig woonhuis maar met een prachtig aangelegd terrein met een meertje en bijna huiselijk verzorgde toilet- en douche ruimtes. De familie is niet thuis maar ik wordt binnen gelaten door een van de kampeerders die opbelt en dan kan ik alvast een plekje zoeken en mijn caravan opbouwen. Alles net op tijd want het begint te regenen en het regent nog de hele nacht door.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley